เที่ยวประเทศลาวเมืองลาวให้เข้าใจต้องเดินตลาดสดของท้องถิ่นนั้นๆ เพราะการเดินตลาดทำให้เรารู้ว่าชาวบ้านเขาอยู่ เขากิน เขาซื้อขายอะไรกัน และตลาดยังเป็นจุดศูนย์รวมข่าวสารของท้องถิ่นนั้นๆ ดังนั้นเมื่อผมมาเที่ยวที่ห้วยทราย แขวงบ่อแก้ว ประเทศลาว ซึ่งเป็นเมืองที่อยู่ตรงข้ามกับอำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย ผมจึงวางแผนที่จะต้องตื่นแต่เช้าเพื่อที่จะไปถ่ายตลาดเช้าให้ได้ และช่วงเย็นก็จะพาไปเดินตลาดเย็น และนี่คือภารกิจของผมในทุกๆ เมืองในประเทศลาวที่ผมพาเที่ยว เพื่อนๆจะได้ชมกันจุใจแน่นอนครับผม
สำหรับห้วยทรายนั้นตลาดเช้าอยู่ห่างจากตัวเมืองไปทางใต้ประมาณ 2 กิโลเมตร หรือคนลาวจะเรียวว่าหลัก ส่วนตลาดเย็นจะไปตามถนนทางเหนือ เดินทวนน้ำโขงไปประมาณ 10 นาที ที่ห้วยทรายตลาดเย็นและเช้าตึกคักพอกัน แต่ของสดๆพวกผักต่างๆ ตอนเช้าๆจะมากกว่า การเดินทางไปตลาดเช้าก็นั่งรถสองแถวตุ๊กๆไปไม่กี่สิบพันสบายๆครับ ราคาตายตัวไม่มีโก่งราคากัน แต่ขอเตือนเรื่องสิบพันกับสี่พัน ต้องคุยกันให้เคลีย ส่วนใหญ่ราคารถตุ๊กๆ จะเริ่มที่สิบพันและต้องถามให้ชัดๆว่าต่อคนหรือต่อคัน แต่ไม่ต้องตกใจอะไรครับผมตระเวนเที่ยวในลาวมาหลาวแขวงแล้วเรื่องนี้ไม่มีปัญหาเพราะเขาเข้าใจถึงการท่องเที่ยวว่าทำให้เขามีรายได้เข้าประเทศเขา
ที่ประเทศลาวที่เมืองต่างๆที่ผมมาเที่ยวตอนนี้ ส่วนใหญ่ทุกเมืองไม่มีห้างดังๆ ที่ขายของสดแช่เย็นให้ชาวบ้านไปซื้อมาเก็บในตู้เย็นหลอกครับ ชาวบ้านยังต้องไปจ่ายตลาดเช้าและเย็นกันอยู่ แต่ละบ้านก็ไม่มีตู้เย็น ก็ก็ต้องพึ่งตลาดสดแบบนี้ อย่าว่าแต่ตู้เย็นเลย อย่างเมืองพงสาลีตอนเหนือสุดของประเทศ ยังพึ่งมีไฟฟ้าใช้เมื่อสิบกว่าปีที่ผ่านมา เมืองงอยอีกตอนนี้ก็ไม่มีไฟฟ้าที่จ่ายทั้งวันทั้งคืน ต้องใช้ไฟปั่นปิดแค่ 3 ทุ่มเป็นต้น ดังนั้นตลาดเช้า ตลาดเย็นจึงเป็นวิถีชีวิตของชาวลาวเสมอ
สิ่งหนึ่งที่ผมมองหาและจะเก็บรูปและวีดีโอมาฝากคือเรื่องปลาที่แม่น้ำโขงของตลาดห้วยทราย แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะว่าเดือนเมษายนปีนี้น้ำน้ำโขงแห้งสุดๆในรอบสิบปี ทำให้ชาวบ้านออกหาปลาก็ไม่ได้ปลา ผมจึงไม่มีโอกาสเห็นหน้าตาของปลาแม่น้ำโขงมาฝากกัน เมื่อไม่มีปลาน้ำโขงกินเขาก็ไปกินหมู ไก่ แทน ส่วนปลาก็มีปลานิล ซึ่งผมไม่ได้ถามว่าซื้อมาจากไหน แต่ตอนที่ผมเดินตลาดที่ซำเหนือแขวงหัวพัน เขตติดชายแดนเวียดนาม ห่าง 24 ชั่วโมงจากเวียงจันทร์ เขายังเอาปลานิลแช่แข็งมาจากเวียงจันทน์ ที่ยกตัวอย่างให้ฟังเนี่ยจะได้รู้ว่ามาเที่ยวที่ลาวอย่ามาสั่งปลากินแพงและก็ไม่สดด้วย
ของที่ขายในตลาดของตลาดห้วยทรายจะเน้นเป็นผัก ไก่ หมู เป็นหลัก สำหรับไก่นั้นขายกันเป็นตัวๆ สดๆ ชั่งกิโลขาย ที่ตลาดห้วยทรายยังถือว่าอยู่ชายแดนไทย ซื้อหาของจำเป็นจากฝั่งไทยมาสะดวก แต่สำหรับแขวงหัวพันที่ผมอยู่ตอนนี้ เป็นแขวงที่ไกลมากๆ ห่างจากเวียดนาม 10 ชั่วโมง ที่นี่เขายังใช้ต่างชั่งโบราณลูกตุ้มแขวนกันอยู่เลยครับ ส่วนที่ห้วยทรายเสน่ห์ก็อยู่ที่ตลาดเช้าที่ชาวบ้านเอาของมาวางขายกับพื้น ผมชอบตลาดเช้าห้วยทรายมากกว่าตลาดเย็น อากาศเย็นสบายเดินดูนู้นดีนี่ได้ประสบการณ์ชีวิตที่ดีครับผม
มีอย่างหนึ่งของตลาดต่างๆของทุกเมืองในประเทศลาวที่ผมสังเกตดูจะมีหวยขาย มีคนคอยจดรับซื้อกันอย่างจริงๆจัง และคนลาวก็สนใจและซื้อกันด้วย นอกจากหวยแล้วบางที่จะมีเบอร์ขูดขาย สิ่งเหล่านี้ให้เห็นทั่วไปในตลาดสดของประเทศลาว
เอาละครับมาถึงจุดสำคัญของเรื่องนั่นคือ “จุดมนุษย์ค้างคาวภาคหนึ่ง ตอนค้างคาวแม่ไก่” ที่บอกอย่างนี้เพราะมีภาคสองครับ ผมไปเห็นเจ้าค้างคาวแม่ไก่ตัวใหญ่ รมควันอยู่ในตลาดเย็นของเมืองห้วยทราย ผมเห็นมันแปลกตาจึงเก็บภาพมาฝากกันเท่านั้นครับ เผื่อใครอยากกินของแปลกๆก็ไปลองกันดู ส่วนผมขอบายเพราะแปลกเกินไปหน่อยครับผม
เสน่ห์ของการเดินตลาดไม่ได้อยู่ที่ของที่ขายเสียแล้ว แต่เป็นการคุยกับแม่ค้าชาวบ้านแบบสนุกสนานตามประสาคนไทยลาวพี่น้องกัน นี่เป็นเรื่องจริงๆที่ผมได้พบที่ลาว เพราะผมพบว่าคนลาวนั้นเขาเป็นชาติที่สบายๆ เป็นกันเองกับนักท่องเที่ยว ยกตัวอย่างผมเดินไปถ่ายรูปในตลาด แต่ละคนก็จะยิ้มแย้มทักทายให้ผม อย่างเป็นกันเอง ไปๆมาๆ เสน่ห์ของการเดินตลาดคือได้พูดคุยกับแม่ค้า เล่นกล้องวีดีโอกับเด็กๆ และกลายเป็นมิตรภาพต่อๆไปในวันหน้าครับ ผมชอบ ….Mr.Hotsia(เมษายน 2553)
