ด้วยความสูงจากระดับน้ำทะเล 1,200 เมตร แม่น้ำซำไหลผ่านเมือง ทำให้ซำเหนือเป็นเมืองที่อากาศดีตลอดทั้งปี ผมเดินทางมาซำเหนือกลางเดือน พ.ค. อากาศไม่ร้อน ตกกลางคืนอากาศถึงขั้นหนาวต้องห่มผ้านวมช่วย เมืองซำเหนือที่ผมเดินทางมาถึงวันนี้ เป็นเมืองใหม่ที่ย้ายมาจากเมืองเวียงไชยไม่กี่ปี คนจึงไม่มีอาศัยอยู่มากนัก ประชาชนของซำเหนือส่วนใหญ่เป็นชาวลาวลุ่ม และมีชาวม้งรองลงมา ส่วนที่เหลือเป็นไทยดำ ไทยแดงซึ่งมีไม่มากนัก
ซำเหนือมีร้านอินเตอร์เน็ตสองร้าน ร้านที่อยู่ข้างๆโรงเรียนเปิดตั้งแต่เช้าถึงเย็น ส่วนอีกร้านตั้งใหม่อยู่แถวๆ แก้วฮักเมือง เปิดช่วงเย็นถึงสามทุ่ม ที่ซำเหนือมีธนาคาร Lao Development Bank มีเครื่อง ATM เครื่องแรกของเมือง ตอนที่ผมเดินทางมาถึงกำลังติดตั้งพอดี ซำเหนือเมืองเล็กๆ เดินเดี๋ยวเดียวก็ทั่วเมืองแล้ว จะไปไหนถามพี่น้องชาวลาวได้ เขายินดีบริการเราเต็มที่ หรือจะเดินไปสอบถามการท่องเที่ยวลาวที่อยู่ตรงข้ามธนาคารก็ได้ เขามีคนบริการตอบและมีแผ่นพับให้ฟรี(08.00-12.00 และ 13.30-16.00 น.)
“แก้วฮักเมือง” เป็นสัญลักษณ์ของเมืองซำเหนือ สร้างขึ้นเป็นพิเศษสำหรับเมืองที่เคยเป็นที่อยู่ของท่านผู้นำของลาว ช่วงที่ต่อสู่กับอเมริกา แก้วฮักเมือง หรือแก้วหลักเมือง เปิดอย่างเป็นทางการวันที่ 17 พ.ค. 2551 (ผมมีรูปวันที่ทำพิธีเปิดด้วยอยู่ด้านล่างๆครับ) รูปแบบแก้วฮักเมืองเป็นเสาร์สี่ต้นค้ำลูกแก้วขึ้นไปอยู่ด้านบน บริเวณแก้วฮักเมืองมีงานปฏิมากรรมฝาผนัง เป็นรูปทหารในช่วงต่อสู่กับอเมริกา มีน้ำพุและไฟใต้น้ำด้วย แต่ช่วงผมไปไม่ได้เปิดไม่รู้ว่าเสียหรือเปล่า บริเวณแก้วหลักเมืองนี้เป็นจุดศูนย์กลางวัยรุ่นที่จะมานั่งเล่นพบปะกันช่วงกลางคืน
จุดเด่นของซำเหนือที่หนังสือโลนลี่พลาเน็ทแนะนำคือตลาดริมน้ำซำ ซึ่งเป็นมนเสน่ห์ของซำเหนือ ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งตลาดนี้ผมยกให้เป็นอันดับหนึ่ง ตั้งแต่ผมเดินตลาดสดมาทั่วลาวตลาดซำเหนือประทับใจที่สุด ติดตามได้ในเรื่องต่อไปผมจะพาไปเดินตลาดและพาไปกิน “ตะขาบน้ำ” เรื่องต่อไปห้ามพลาดเด็ดขาดมันสุดยอดจริงๆครับ
เอาล่ะครับหลังจากรู้จักกับเมืองซำเหนือแขวงหัวพันกันไปแล้ว กลับมาติดตามการเดินทางของผมกันต่อไป ผมลงจากรถที่มาจากเชียงขวาง ก็นั่งรถตุ๊กๆ 40 บางลงมาในเมืองด้านล่าง เมืองซำเหนือดูสงบและแคบๆ ผิดกับจินตนาการของผมที่คิดว่าจะมีบ้านและร้านมากกว่านี้ แต่ถึงอย่างไรก็แล้วแต่เมืองซำเหนือก็เป็นศูนย์กลางของย่านนี้ทั้งหมด มีโรงเรียน ตลาด ร้านตัดผมชาย และมีวัดโพธ์ไทรห่างจากตลาดสองกิโลเมตร
ที่พักที่ซำเหนือหลายเกรสเฮ้าส์ และมีโรงแรมเล็กๆสูงสี่ห้าชั้นสองสามแห่ง หากเดินทางมาที่ซำเหนือไม่จำเป็นต้องจองที่พักมาก่อนเพราะหาได้ไม่ยาก บางแห่งมีอินเตอร์เน็จ WIFI ให้ใช้ฟรีด้วย ผมได้ที่พักเป็นห้องธรรมดาคืนละสองร้อยกว่าบาท มีพัดลมห้องน้ำรวม ไม่มีอินเตอร์เน็ตใช้ ทั้งโรงแรมมีผมพักเพียงห้องเดียว หลังจากได้ที่พักก็ออกเดินสำรวจซำเหนือและถ่ายรูปมาฝากเพื่อนๆทันทีครับ
เมืองซำเหนือมีร้านขายข้าวอยู่แถวๆแก้วฮักเมืองสองร้าน เป็นของคนอินเดียหนึ่งร้านและคนลาวหนึ่งร้าน ผมยังไม่มีโอกาสไปชิมร้านอินเดีย แต่ร้านคนลาวทำอาหารอร่อยมาก โดยเฉพาะหมูทอดกระเทียม เขาปรุงรสได้ดี ทอดได้หอมอร่อยมากครับ เมืองซำเหนือไม่ค่อยมีคนเดินไปเดินมาเหมือนที่พงสาลี ผมเข้าใจว่าคนที่นี่เขารู้จักกันว่าเป็นใครชื่ออะไรทั้งเมือง เพราะมีคนไม่กี่คน
ที่ผมถูกใจมากอีกอย่างคือท้องนาที่อยู่เกือบจะกลางเมืองมันดูเท่ห์เหลือเกินและคงหาไม่ได้อีกแล้วสำหรับหัวเมืองใหญ่ๆ ที่จะทำนากันกลางเมืองแบบนี้ ผมยังเดินเล่นบนคันนา เดินไล่เป็ดเล่น หวนคิดถึงชีวิตตัวเองที่เป็นชาวนามาตั้งแต่เกิด ก่อนชีวิตพลิกผันไปมาหลายครั้ง ดีที่พอมีความรู้เรื่องทำเว็บติดตัวจึงได้มาทำเว็บท่องเที่ยว Hotsia.com แห่งนี้ ผมชอบซำเหนือ และคิดว่าหากเพื่อนๆได้มาเที่ยวก็คงชอบเช่นกัน …Mr.Hotsia พ.ค. 53
