เมืองหวีทัน (vi thanh) เป็นเมืองหลวงของจังหวัดโห่วยาง(Hau Giang) ห่างจากเมืองโฮจิมินห์ซิตี 240 กิโลเมตรทางตะวันตกเฉียงใต้ ในปี 2009มีประชากร 756,625 คน โห่วยางเป็นจังหวัดในใจกลางของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง (Mekong delta) ชายแดนภาคเหนือคือเมืองเกิ่นเทอ (Can Tho) ทางใต้ติดจังหวัดภาคใต้ของช็อกจรัง (Soc Trang) ทางทิศตะวันออกติดจังหวัดหวิงลอง (Vinh Long) ทิศตะวันตกติดจังหวัดเกียนซาง (Kien Giang) และ ไอเสี่ยว (Bac Lieu) เมืองหวีทันห่างจากเมืองเกิ่นเทอระยะทาง ประมาณ 60 กม.
การเดินมายังจังหวัดหวีทันผมนั่งรถประจำทางมาจากเกิ่นเทอ จากสถานีขนส่งจังหวัดแห่งใหม่ของเกิ่นเทอ ห่างจากตัวเมืองประมาณ 4 กิโลเมตร หรือจะเดินทางจากโฮจิมินห์มาก็ได้มีรถเช่นกัน เมืองนี้เป็นเมืองเล็กๆ ผู้คนน่ารัก เป็นเมืองที่น่าท่องเที่ยว ผมได้พักอยู่เมืองนี้นานถึง 8 คืนครับ เมืองหวีทันมีคลองซาโน (Kenh Xa no) ไหลผ่านตัวเมือง มีชาวบ้านใช้เรือเดินทางมาซื้อของในเมือง มาเดินห้างในเมือง
โรงแรม ที่พัก เกรสเฮาส์ในเมืองหวีทัน มีอยู่ไม่กี่แห่งเนื่องจากนักท่องเที่ยวไม่ได้มาที่นี่นัก เป็นเมืองที่ไม่ได้แนะนำในหนังสือนำเที่ยวชื่อดังโลนลี่ พลาเน็ท ทำให้ไม่ค่อยมานักท่องเที่ยวมาถึงที่นี่ ราคาโรงแรมจึงถูกมาก ผมพักคืนละประมาณ 300 บาทเท่านั้น ห้องอย่างดีมีโต๊ะทำงาน WIFI น้ำอุ่น ทีวีครบทุกอย่าง หรือค้นหาจองโรงแรมในเวียดนามก่อนมาเที่ยว เท่าที่ผมนับดูโรงแรมและที่พักแถวกลางเมืองมีแค่ 3-4 แห่งครับ
อาหารการกินของคนเมืองหวีทันที่ผมเห็นเยอะคือต้มเส้นใส่ปลาช่อน หัวปลาช่อน แล้วก็มีข้าวหน้าหมูย่าง ผมเองมาท้องเสียที่เมืองนี้เพราะกินอาหารไม่ค่อยระวัง กินของที่ไม่ได้ปรุงเสร็จใหม่ น่าจะเป็นหมูย่างที่แมงวันตอม ทำให้ต้องท้องเสียอยู่หลายวัน ขอแนะนำหากจะกินอาหารประเทศไหนๆ ควรกินที่ร้อนๆ ปรุงเสร็จใหม่เท่านั้น เพราะการป่วยในต่างแดนลำบากครับ ผมเองต้องไปซื้อยาชุดมากิน กว่าจะได้ทำมือทำไม้อยู่นาน
เมืองหวีทันยังเป็นเมืองแบบชาวบ้านผมประทับใจมากในวันเทศกาลเต็ด หรือตรุษเวียดนาม ที่ชาวบ้านนั่งเรือมาจากหมู่บ้านไกลๆ เต็มคลองหน้าเมืองไปหมด เขาจะเอาเรือมาจอดริมคลองแล้วเดินเล่นในเมืองของเขา ในเมืองนี้ชาวเมืองหวีทันยังนิยมชอบเลี้ยงไก่ ทั้งไก่แจ้ ไก่ชน เดินเล่นในเมืองจะเห็นชาวเมืองอุ้มไก่เดินไปมา และตามหน้าบ้าน หรือร้านก็มีสุ่มไก่เลี้ยงกันหน้าบ้านเลยครับ
สัญลักษณ์โดดเด่นของจังหวัดนี้คือชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนที่ยังคงอยู่กะแม่น้ำลำคลอง ใช้เรือในการเดินทาง ผมนึกถึงบางบ่อบ้านผมเมือง 30 ปีที่แล้ว เวลามีงานหรือจะไปตลาดก็นั่งเรือกันมา ผมใช้เวลาพักอยู่ที่เมืองนี้แปดคืน ห้างโคออปเมืองหวีทันคือห้างที่ผมฝากท้องประจำ ชาวหวีทันคนอื่นก็เช่นกัน ผมไปเดินเล่นไปเห็นเขาเชิดสิงห์โต ไปเดินตลาดเช้า ไปกินแตงโมเหลือง ดูเขาเลี้ยงไก่ชน กินหมี่อร่อยและถูกชามละ 12 บาทข้างที่พักผมเองครับ ผมยังใช้เวลาวิ่งออกกำลังกายตอนเย็น ชมวิวแม่น้ำตอนอาทิตย์ตกดินสวยงาม
เกือบลืมบอกไปว่าผมจะเจอหมูยอยักษ์ที่เมืองหวีทันนี้ด้วย ใหญ่มากๆ เขานิยมทำอันใหญ่เพราะชาวเมืองหวีทันนิยมกินหมูยอกะแหนมกันมากครับ หลังที่พักมีร้านอาหารชื่อดังร้านนึง ผมไปเจอรถคาราโอเกะที่เขาติดลำโพงเป็นมอเตอร์ไซค์คาราโอเกะ เขาจะจอดตามร้านอาหารแล้วร้องให้แขกในร้านฟัง นักร้องคาราโอเกะเคลื่อนที่แบบนี้ร้องเพราะมากครับ เขาร้องเพลงแลกกับใครจะให้เงินเขาก็ได้ เป็นอะไรที่ผมไม่เห็นในเมืองไทยแต่เห็นในเวียดนามครับ mr.hotsia กุมพาพันธ์ 2555
