เนื้อเพลงหนาวลมที่เรณู ท่อนหนึ่งที่ว่า ‘ผ้าผวยร้อยผืน ไม่ชื่นเหมือนน้องอยู่ใกล้ ดูดอุร้อยไห ไม่คลายหนาวได้หรอกหนา ห่าง…น้อง พี่ต้องหนาวหนักอุราคอยนับวันเวลา จะกลับมาอบไอรักเก่า’ ดูดอุร้อยไห อุหมายถึงเหล้าอุ เหล้าพื้นเมืองของชาวเรณูนคร หรือชาวภูไทเดิมนั้นเอง เพลงนี้แต่งโดยสุรินทร์ ภาคศิริ พ.ศ. 2513 เกือบ 50 ปีที่เหล้าอิยมกันมาที่เรณูนคร มาเที่ยวเรณูนครผมมิสเตอร์ฮ๊อตเซียจึงไม่พลาดที่จะชิแต่ก่อนเหล้าอุจะทำตอนมีงานรื่นเริงประจำหมู่บ้าน หรือลงแขกเกี่ยวข้าวเลี้ยงแขกที่มาช่วยงาน ในวันนี้ 2557 เหล้าอุทำขึ้นจากกลุ่มชาวบ้านที่ทำเพื่อขายเป็นเรื่องเป็นราว มีการบรรจุอย่างดีดูสะอาดน่ากิน เขาหมักทำทีและนับร้อยไห เหล้าอุมีขายทั่วไปตามร้านในอำเภอเรณูนครการกินเหล้าอุ ให้เปิดไหออกแล้วเติมน้ำให้เต็ม บางคนบอกให้เติมเบียร์ แล้วเขาจะให้หลอดไม้ไผ่สำหรับดูดมาด้วย ผมไม่เคยเหล้าอุนะ ว่ากันว่าดูดอุแล้วหน้าจะหนัก ยกหน้าที่ดูอุไม่ค่อยขึ้น อุเรณูนครกินแค่หายหนาวไม่ได้อินเอาเมา เรานักท่องเที่ยวเพียงเรียนรู้วัฒนธรรมท้องถิ่นครับ Mr.Hotsia เที่ยวสะใจ (Mr.Hotsia แนะนำที่พักในนครพนม)
เหล้าอุนครพนม (2554)
หลายคนไม่รู้จักเหล้าอุ เหล้าอุแบบนี้ผมเห็นเขากินในหลายจังหวัดและหลายประเทศ ผมไปลาวที่ไปเที่ยวด๊ากจึงก็ไปเห็นเขากินเหล้าอุแบบนี้เช่นกัน เหล้าอุที่เห็นที่ขายที่นครพนมนั้น เป็นแบบที่สำหรับขายนักท่องเที่ยวเวลากินต้องเติมน้ำไปก่อนแล้วก็ทิ้งไว้สักพักแล้วจึงดูดกินได้ แต่ของแท้ไม่ต้องใส่น้ำรสชาติก็ต่างกันครับเหล้าอุหรือเหล้าไหเป็นเหล้าภูมิปัญญาของชาวภูไท ซึ่งอยู่ตอนใต้ของจีน ในลาว เวียดนาม ในอดีตมีการย้ายถิ่นฐานไปมาแล้วมาอยู่ที่ไทยด้วย ที่อำเภอเรณูนครที่ดังๆก็เป็นชาวภูไทครับ ชาวภูไทยมีการทำเหล้าอุไว้ฉลองตามงานเลี้ยงต่างๆ มาสมัยนี้ได้พัฒนาเป็นแบบนักท่องเที่ยวซื้อกลับบ้านแล้วมาเติมน้ำดูดอุที่บ้านได้เลย “ดูอุร้อยไหมิคลายหนาวได้หรอกหนา” เพลงดังที่ทำให้คนรู้จัก เหล้าอุ เรณูนคร นครพนมนั่งคือ “เพลงเรณูนครครับ” สำหรับส่วนผสมของเหล้าอุที่เขากินกันจริงๆนั้นมี ข้าวสาร กระเทียม ข่า รากมะพร้าว หมากแห้ง พริกไทย หัวเชื้อเก่า หัวหวายแห้ง เตยหอม และอื่นๆ แต่ที่ผมซื้อมากินทำไมมีข้าวเปลือกด้วยผมก็ยัง งง งง ครับ Mr.Hotsia มกราคม 2554