ผมเดินทางไปเที่ยวดอยเกิ้งเพราะชาวดอยเต่าบอกผมว่า บนดอยเกิ้งนั้นวิวสวยที่สุดเท่าที่เคยพบมา ผมจึงอยากรู้จริงๆว่าวิวบนดอยเกิ้งที่เป็นที่ตั้งของพระธาตุดอยเกิ้งด้วยนั้นวิวจะสวยแค่ไหน และอีกอย่างหนึ่งคือช่วงที่ผมไปเที่ยวทะเลสาบดอยเต่านั้นมันแห้ง เลยอยากดูวิวในมุมสูงว่าจะสวยขนาดไหน
วัดพระบรมธาตุดอยเกิ้ง ตั้งอยู่ที่หมู่ 5 ตำบลท่าเดื่อ อำเภอดอยเต่า ห่างจากที่ว่าการอำเภอดอยเต่าประมาณ 60 กิโลเมตร การเดินทางไปดอยเกิ้งนั้นไปได้สองทางครับ หากมาจากดอยเต่า ก็ต้องนั่งเรือข้ามแม่น้ำปิงหรือข้ามทะเลสาบดอยเต่า แล้วเดินขึ้นไปบนดอยเกิ้งอีก 2 ชั่วโมง (เฉพาะช่วงมีน้ำ พ.ย. – มกราคม) หากมาทางรถยนต์ก็ให้มาจากอำเภอฮอดวิ่งไปทางท่าเดื่อตรงไปเรื่อยๆ จนสุดทางจะมีทางบอกไปดอยเกิ้งทั้งเส้นทางไม่หลงแน่นอน แต่ที่จะทำให้ยากคือเส้นทางขึ้นดอยเกิ้งไม่ได้ดีน่ะสิครับ เป็นหินบ้าง ทรายบ้าง ปูนบ้าง ผ่านหน้าผาชันคดเคี้ยว ทางบางช่วงแคบเหลือเกินสวนกันไม่ได้เลย ดังนี้หากเป็นรถเก๋งไม่แนะนำ และต้องคนขับรถขึ้นเขาเป็นเท่านั้นครับ
เมื่อจดรถต้องเดินต่อไปด้านบนพระธาตุอีกนิดหน่อยเป็นบันไดยาวขึ้นไป แต่เมื่อเดินทางมาถึงด้านบนพระธาตุดอยเกิ้งแล้วจะหายเหนื่อยปลิดทิ้งเลยครับ พระธาตุสวยงามมากเป็นสีทองตัดกะขอบฟ้าสีเข้ม ลมพัดเย็นสบาย วิวมองออกไปได้ไกลถึงอำเภอดอยเต่า เห็นแม่น้ำปิงที่ไหลไปลงเขื่อนภูมิพล พอดีช่วงที่ผมไปน้ำแห้งทะเลสาบดอยเต่าครับ กาได้ขึ้นมาข้างบนนี้ถือว่าคุ้มค่าการเดินทางมากครับสำหรับข้อมูลวัดพระบรมธาตุดอยเกิ้งมีปูชนียสถานที่สำคัญคือ เจดีย์ที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า ส่วนพระนลสเบื้องซ้าย (กระดูกหน้าผากด้านซ้าย) ตามประวัติ พระนางจามเทวีได้ขึ้นมานมัสการพระบรมธาตุดอยเกิ้งครั้งที่จะมาครองเมืองหริภุญชัย(ลำพูน) เมื่อ พ.ศ. 1200 และในปี 2463-2464 ท่านครูบาเจ้าศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนา ได้ขึ้นมาบูรณะและสร้างเจดีย์ครอบเจดีย์องค์เก่าไว้ และในวันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2464 สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้เสด็จขึ้นมานมัสการพระบรมธาตุดอยเกิ้งพร้อมกับนมัสการท่านครูบาศรีวิชัยในครานั้น ต่อมาก็ได้รกร้างไปจนถึง พ.ศ. 2529 ครูบาบุญศรี อภิปุณโณ ได้ธุดงค์ขึ้นมา และได้บูรณะสร้างเสนาสนะต่างๆ จนถึงปัจจุบัน
