ลาว

ซอยอาหารถูกและถนนคนเดินหลวงพระบาง หลวงพระบางหนึ่งในสองเมืองของประเทศลาว ที่คนไทยนิยมไปเที่ยวกันจำนวนมาก(อีกเมืองคือเวียงจันทน์) เส้นทางที่นิยมกันโคตรๆ คือเส้นทางเวียงจันทน์ วังเวียง หลวงพระบาง และอีกเส้นหนึ่งก็คือล่องเรือจากห้วยทราย ปากแบง มาหลวงพระบางและกลับทางเวียงจันทน์ หลวงพระบางจึงเป็นเมืองที่คนไทยรู้จักกันดี วันนี้ www.hotsia.com ได้มีโอกาสเดินทางมาถึงหลวงพระบางก็จะแนะนำให้รู้จักกันขึ้นไปอีกครับ ในเรื่องแรกที่ผมเขียนเป็นเรื่องของอาหาร ถนนคนเดิน Night market ของหลวงพระบาง เพราะใครๆมาที่หลวงพระบางก็จะทำสองอย่างคือ ตักบาตรข้าวเหนียวกับเดินถนนคนเดินครับ ผมได้มีโอกาสล่องเรือจากพงสาลีมาถึงที่หลวงพระบางใช้เวลาไปหลายวัน การเดินทางของผมได้นำเสนอเรื่องต่างๆไปแล้วเช่น หาดสา หาดสาไปเมืองขัว จากเมืองขัวมาเมืองงอย เมืองงอยยามเช้า เมืองงอยภาค 2 เที่ยวหนองเขียว ล่องเรือหนองเขียว-หลวงพระบาง ใครที่ยังไม่ได้ติดตามก็ลองไปอ่านดูนะครับ จะได้สนุกและตื่นเต้นกับการเดินทางทริปนี้ของผม เพราะผมจะต้องไปต่อไปเรื่อยๆ จนถึงเวียดนามครับ จากเรื่องที่อ่านเรื่องสุดท้าย จะเห็นว่าผมเดินทางมาถึงหลวงพระบางก็เกือบมืดเสียแล้ว ดังนั้นวันนี้จึงคิดอยากกินอะไรอร่อยๆ เพราะตลอดเส้นทางหาของกินได้แต่คงไม่มากเท่าหลวงพระบางครับ หลวงพระบางได้ขึ้นทะเบียนมรดกโลกปี พ.ศ. 2538 (ดูข้อมูลในกรอบด้านล่าง) ตั้งแต่นั้นมาคนก็หลั่งไหลกันมาเที่ยวหลวงพระบางกันจำนวนมาก อาหารการกิน ค่าที่พักก็แพงขึ้นตามไปด้วย อย่างเรื่องอาหารจานเดียวผัดกระเพราไข่ดาวเนี่ย ที่หลวงพระบางร้านริมน้ำโขงเขาขายกันจานละ 30 พันกีบ หากไข่ดาวด้วยก็ 35 พันกีบ ตีเป็นเงินไทยก็ 140 บาท นี่ยังไม่รวมน้ำนะครับ อาหารที่หลวงพระบางจัดว่าแพงมากๆจริงๆ แต่ผมก็จะเสนอหาที่กินถูกๆมาให้ละกัน…

Read More

เส้นทางช่วงสุดท้ายของการล่องน้ำอูของผมคือจากหนองเขียวสู่หลวงพระบาง หลังจากเริ่มตั้งแต่ หาดสามาเมืองขัว จาก เมืองขัวมาเมืองงอย จาก เมืองงอยมาหนองเขียว ทริปนี้ 5 ชั่วโมงสุดท้ายจากหนองเขียวมาหลวงพระบาง ค่าเรือ 500 บาท เส้นทางช่วงนี้แม่น้ำอูใหญ่มากแล้ว แก่งไม่มีให้เห็น จากหนองเขียงมาสัก 2 ชั่วโมงแม่น้ำอูจะขนานไปกับทางรถยนต์ที่จะไปหลวงพระบาง และขนานกันไปเรื่อยๆ หากนั่งรถหลวงพระบางผ่านน้ำอูช่วงนี้ จะเห็นรถขุดเต็มแม่น้ำอูไปหมด แบ่งพื้นที่กันขุดอย่างจริงจัง อาจเข้าใจว่าเขากำลังสร้างรีสอร์ทหรือเขื่อนก็แล้วแต่คิด แต่จริงๆแล้วเขากำลัง “ขุดทอง” กันครับ เขาจะใช้รถแมคโคขุดเอาดินปนทรายจากน้ำอู ขึ้นมาใส่บนเครื่องร่อนตะแกง จากนั้นก็เอาเศษที่ชิ้นเล็กไปผ่านตะแกงอีกหลายชั้น จนได้ชิ้นที่เล็กที่สุดที่น่าจะเป็นทอง จากนั้นเอาไปผ่านขึ้นตอนอื่นๆอีกเพื่อให้ได้ทองออกมา ผมถามจากชาวบ้านว่าเขาได้รายได้ดีไหม ชาวบ้านบอกว่าได้วันละสี่ห้าบาท ชาวลาวจะเรียกทองคำว่าคำเฉยๆ นะครับ ได้คำวันละ 4 บาท ผ่านจากช่วงที่เขาหาทองกันอีกสักระยะก็จะถึงปากน้ำอูที่ไหลรวมกับแม่น้ำโขง ช่วงนี้เป็นหน้าผาหินน้ำกับเชี่ยวมากคนขับเรือต้องระวังจริงจัง เมื่อไปถึงแม่น้ำโขง แม่น้ำอูกลับกลายเป็นเด็กๆไปเลย แม่น้ำโขงดูยิ่งใหญ่และมีพลังกว่าน้ำอูมาก ผมเองก็ตื่นเต้นตอนที่น้ำรวมกันที่ปากอูเหมือนกันกับนักท่องเที่ยวคนอื่นเช่นกัน ต่อจากช่วงนี้ไปเป็นการล่องเรือบนแม่น้ำโขงเส้นทางนี้จะเป็นเส้นทางเดียวกันกับเรือที่มาจากห้วยทราย ปากแบง ระยะทางจากตรงนี้ไปถึงหลวงพระบางอีกแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้นเองครับ สองฝากทางช่วงนี้เห็นฝั่งอยู่ไกลๆ ไม่เหมือนที่อยู่ที่น้ำอู เรือแล่นไปผ่านหาดทรายบ้าง หมู่บ้านบ้าง เห็นคนเล่นน้ำอาบน้ำโขงอยู่ไกลๆ น้ำโขงนี่ช่างกว่างจริงๆ ในที่สุดก็สำเร็จ “ไชโยสำเร็จแล้ว” ผมเดินทางถึงหลวงพระบางทางเรือจากพงสาลีสำเร็จแล้ว นักท่องเที่ยวอื่นๆ…

Read More

จากเมืองงอยผมล่องเรือออกจากท่าเวลา 09.30 น. ใช้เวลาเดินทางไปหนองเขียว 1 ชั่วโมง 20,000 กีบ(80 บาท) สองฝั่งทางไม่มีอะไรตื่นเต้น สบายๆ แม่น้ำอูกว้างขึ้นเรื่อยๆ เดี๋ยวเดียวก็เดินทางมาถึงหนองเขียวแล้ว จากหนองเขียวผมมีแผนที่จะต่อเรือไปหลวงพระบาง แต่เมื่อมาถึงจำนวนคนไม่พอยังขาดอีก 5 คน เลยต้องรอและต้องหาคนเพิ่ม ช่วงที่พอมีเวลา ผมจึงกระโดดขึ้นมอเตอร์ไซค์ ไปเซอเวย์เมืองหนองเขียวสักหน่อยว่าเมืองนี้มีอะไรบ้าง หนองเขียวเมืองไม่ใหญ่ เมืองสงบเงียบอยู่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำอู ที่หนองเขียงมีโรงเรียนถึง ม. 6 เมืองหนองเขียวใหญ่กว่าเมืองงอยมาก มีอินเตอร์เน็ต WIFI ให้ใช้บริการสำหรับห้องพักบางแห่ง ค่าอาหารและที่พักของหนองเขียง ถูกกว่าเมืองอื่นๆที่ผมไปพักมา ถนนเส้นหลังของหนองเขียวยังเป็นถนนแดง ผ่านหน้าโรงเรียน ผมโดยสารมอเตอร์ใครไม่รู้จักมาลงที่หน้าโรงเรียน และเก็บบรรยากาศหนองเขียวช่วงกลางวันมาฝากครับ หลังจากลงจากมอเตอร์ไซค์ก็เดินเล่นกลับมายังท่าเรือ ซื้อขนมกินบ้างทักทายเด็กๆบ้าง บ้านเรือนของหนองเขียงยังคงเป็นบ้านไม้แทบทั้งหมด เสาก็ไม้ ไม่เห็นบ้านปูนเลยครับ ผู้คนยิ้มแย้มแจ่มใสเด็กนักเรียนยิ่งเป็นมิตรกับนักท่องเที่ยวมาก เสียดายผมมีเวลาที่นี่ไม่มากนักเพราะต้องเดินทางไปหลวงพระบางต่อ เป็นความตั้งใจที่จะล่องเรือจากพงสาลีให้ถึงหลวงพระบางให้สำเร็จ จากแผนที่ด่านล่างจะเห็นว่าหากนั่งเรือจากหนองเขียวไปหลวงพระบาง ค่าเรือจะอยู่ที่ประมาณ 500 บาท ใช้เวลา 5 ชั่วโมง แต่หากนั่งรถไปค่ารถจะอยู่แค่ 200 บาท และรถยังส่งท่านถึงที่พักเลยครับ แต่ผมก็เลือกที่จะนั่งเรือไป จะได้เก็บภาพบรรยากาศมาฝากกัน ก่อนที่เส้นทางนี้จะเป็นแค่ตำนานเท่านั้น จริงๆแล้วการเดินทางท่องเที่ยวลาวสมัยนี้ไม่ได้ยากเหมือนสมัยก่อนอีกต่อไป…

Read More

เมืองงอย ตามสัญญาที่ผมบอกก่อนนอนเมื่อคืนว่าจะตื่นแล้วถ่ายวีดีโอทันทีเราจะได้รู้จักเมืองงอยพร้อมๆกัน เมื่อผมรู้สึกตัวตอนเช้าก็สว่างเสียแล้วจึงหยิบกล้องแคนนอนคู่ใจ เครื่องมือทำมาหากินชิ้นเดียวที่ติดตัวผมตลอดเวลา ถ่ายคลิปวีดีโอและออกมาสูดอากาศเมืองงอยยามเช้าพร้อมๆกันครับ เมืองงอยยามเช้าเป็นภาพที่สวยงามที่ผมไม่เคยจินตนาการเจอมาก่อนแม้ในยามฝัน เมืองงอยเป็นเมืองที่น้ำอูไหลผ่านด้านหน้า ฝั่งตรงข้ามของเมืองงอยเป็นภูเขาหินปูนสูงสลับซับซ้อน ทอดตัวยาวตามแม่น้ำอูตั้งแต่ก่อนไหลถึงเมืองงอย เขาหินปูนนี้ยังทอดตัวยาวต่อไปอีกจนลับตาสายน้ำอู เงาของเขาสะท้อนน้ำยามเช้าสวยและแปลกตากับธรรมชาติที่สร้างสรรค์ผลงานชิ้นนี้ ผมเดินเล่นไปที่ท่าน้ำเห็นกิจกรรมประจำวันของชาวเมืองงอยเริ่มต้นขึ้น บ้างก็ลงเรือไปหาปลา บ้างก็กวาดถนน เตรียมทำอาหารเช้า ในการเริ่มต้นของชีวิตคนเมืองงอย ยังงัยๆก็ไม่สับสนเหมือนที่กรุงเทพฯ ทุกอย่างยังดูสงบ สวยงามครับ ด้านหน้าท่าจอดเรือเป็นบันไดหลายขั้นลงไปท่าน้ำ มีเรือจอดอยู่หลายสิบคัน ทั้งเรือที่มาจากเมืองขัวและเรือชาวบ้านที่เอาไว้ทำมาหากินและเดินทางไปมาในน้ำอู แล้วด้านหลังหมู่บ้านเมืองงอยล่ะหน้าตาเป็นอย่างไร? ผมเดินไปเที่ยวด้านหลังเป็นถนนแดงสองฝั่งถนนเป็นบ้านคน ยาวประมาณ 500 เมตร สุดทางเป็นเขาหินปูนอีกลูกเห็นๆไกลๆ หากเดินไปด้านหลังอีกนิดจะมีท้องนาและสวนของชาวบ้าน และมีภูเขาหินปูนอีกลูกนึง เท่ากับว่าเมืองงอยเป็นเมืองในหุบเขาอย่างแท้จริง ถนนเส้นหลักของด้านหลังหมู่บ้านเป็นถนนที่ขนานกับแม่น้ำอู เช้าวันที่ผมมาเดินเล่นนี้ชาวบ้านยังไม่ค่อยตื่นกันมากนัก มีร้านขายขนมเส้นที่เปิดแล้ว ผมเห็นร่องรอยของร้านอาหารฝรั่งช่วงกลางคืนหลายร้าน เน้นเป็นฝรั่งกินและนั่งจิบเบียร์ลาวรวมทั้งร้านอาหารด้วย เมืองงอยที่ผมดูสงบๆในเมื่อคืนนี้ ไม่สงบเสียแล้ว แต่อย่างไรก็ตามไฟฟ้าที่นี่ปิดแค่สี่ทุ่ม:) หลังจากนั้นเมืองนี้ก็เงียบไปโดยปริยายครับ หลังจากเดินถ่ายวีดีโอตั้งแต่ต้นทางจนสุดทาง ผมก็เดินกลับไปท่าน้ำเพื่อไปกินกาแฟลาวสักแก้วนึง นึกในใจว่าไม่ได้มีเงินติดตัวสักกีบ เพราะเมื่อเช้านี้รีบลงมาถ่ายรูปไม่ทันได้หยิบกระเป๋าตังมา คงต้องติดเงินไว้ก่อน ผมบอกคนขายกาแฟก่อนสั่งว่าไม่มีเงินเขาก็ ok ให้มาจ่ายทีหลังได้ตามสบาย พอได้กาแฟกินจิบๆ ไปนิดหน่อย ก็อยากจะไปกินต่อบนระเบียง จึงเดินขึ้นที่พัก สายตาไปเหลือบเห็นชาวบ้านกำลังตักบาตรข้าวเหนียวพอดี จึงติดตามพระไปติดๆ กิจวัตรประจำวันของชาวเมืองงอยคือการตักบาตรข้าวเหนียว ซึ่งในประเทศลาวเหมือนกันหมดทั่วประเทศคือจะใส่เฉพาะข้าวเหนียวเท่านั้น ส่วนอาหารเขาจะทำไปให้พระอีกครั้งช่วงที่พระจะฉัน ผมตามไปถ่ายรูปและคลิปและยังมีโอกาสได้คุยกับชาวบ้านด้วย ดูคลิปด้านล่างนี้ครับ…

Read More

เป็นโอกาสที่ดีของผมจริงๆ ที่มีเรือออกจากเมืองขัวมาที่เมืองงอยเพราะช่วงหลังๆนี้ เรือหายากขึ้นทุกที อย่างน้อยต้องมี 1 วันนอนที่เมืองขัว รอให้คนเต็มเรือถึงจะสามารถออกมายังเมืองงอยได้ ทริปที่ผมมาต้องเสียคนละ 400 บาท ราคานี้เป็นราคามาตรฐานของค่าเรือวันนี้ เรือจะใช้เวลาในการเดินทาง 5 ชั่วโมง เนื่องจากอาหารเช้าผมเป็นแค่เฝอ 1 ชามที่หาดสา มามื้อกลางวันไม่มีเวลากินอีก ผมจึงซื้อแอปเปิลและขนมหวานนิดหน่อยรองท้อง ดีกว่าต้องรอเรือในวันถัดไปและไม่แน่ว่าจะมีเรือหรือเปล่า ทริปนี้มีเพื่อนร่วมเดินทาง 7 คน เป็นฝรั่งเกือบทั้งหมด มีฮ่องกง 1 คน เส้นทางสายนี้มีนักท่องเที่ยวมากกว่าเส้นทางจากหาดสามาเมืองขัว เรือจากหาดสามาเมืองขัวเน้นที่ชาวบ้านเดินทาง แต่เส้นจากเมืองขัวมาเมืองงอยเป็นเส้นทางท่องเที่ยว แม่น้ำอูแถวนี้กว้างกว่าเส้นด้านบนตอนเหนือ และน้ำไม่ค่อยแรงนัก มีแก่งที่แรงๆหน่อยอยู่หนึ่งแก่ง พอได้ให้ฝรั่งตื่นเต้นระหว่างทาง จากนั้นก็ราบเรียบ เน้นที่วิวสวยๆของสองฝั่งทาง โดยเฉพาะช่วงที่เขาสู่เขตเมืองงอย จะเป็นภูเขาหินปูนรูปร่างแปลกตา สวยงามประมาณอ่าวพังงาของไทย แต่นี่ไม่ใช้ทะเลแต่เป็นแม่น้ำอูจืดๆ ช่วงใกล้มืดบรรยากาศดีมาก แม่น้ำอูโดนแดดอ่อนๆเข้าไปดูสวยจับตา ภาพภูเขาที่สะท้อนในแม่น้ำอูเป็นเสนห์ของการล่องน้ำอูเส้นทางนี้ เมื่อเดินทางมาถึงน้ำอูตอนล่างไม่มีชาวบ้านมาขายปลากันแล้ว แต่มีชาวบ้านทอดแหหาปลาอยู่บ้างไม่กี่คน ช่วงที่ผมล่องเป็นช่วงใกล้มืดตอนเย็น ชาวบ้านตามหมู่บ้านจึงออกมาอาบน้ำกัน ทุกคนในหมู่บ้านจะออกมาอาบน้ำพร้อมๆกันไม่ใช่ 5 คน 10 คน แต่เป็น 20-30 คน เป็นวิถีคนริมน้ำอู เพราะพอแสงแดดหายไปก็ไม่มีไฟฟ้าใช้ หลังจากกลับจากสวนจากไร่ตอนเย็นก็ต้องรีบมาอาบน้ำไปกินข้าวกินปลาเข้านอนกัน ผมเดินทางมาถึงเมืองงอยก็ประมาณทุ่มกว่าๆ…

Read More

เห็ดหนวด เห็ดหนวดเป็นเห็ดที่เกิดที่รากไม้ไผ่ ผมเคยไปเดินเก็บตอนเดินเที่ยวตามในป่า ในช่วงหน้าฝนตามตลาดในลาว จะมเห็ดหนวดขายเป็นกองๆ ตอนที่ผมไปพักโฮมสเตย์ที่บ้านปากงึมชาวบ้านก็เก็บจากป่ามาขายกันเยอะ เห็นหนวดเนี่ยเวลาผัดอย่าใส่น้ำปลาเยอะ มันอมเค็ม ผัดใส่ไข่แทบไม่ต้องใส่น้ำปลาเลยครับ ตอนผมไปกินที่ปากแบงร้านที่ทำเค็มมาก เสียดายจริงๆ Mr.Hotsia เที่ยวสะใจ กินสะใจเห็ดหนวด

Read More

สถานีขนส่งอุดมไชย 2014 สถานีขนส่งอุดมไชย 2014 สถานีขนส่งอุดมไชยดูไม่คึกคักเหมือนโคราชบ้านเรา ถึงแม้เป็นเมืองชุมทางเหมือนกัน อุดมไชยเมืองท่าชุมทางในการเดินทางของลาวไปทางเหนือพงสาลี หลวงน้ำทา เมืองขวา จะไปไทย จีน เวียดนาม ทางบกต้องมาหยุดพักที่เมืองไชย แขวงอุดมไชยทั้งนั้น หลายปีก่อนที่ผมแบกเป้ไปเที่ยวเดียนเบียนฟูคนเดียวก็ใช้เส้นทางเชียงของ อุดมไชย เมืองขวา เดียนเบียนฟู ผมว่าเมืองนี้เจริญเร็วมากที่เห็นหลายปีที่ผ่านมา สถานีขนส่งในปี 2557 ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ร้านขายของกินอยู่รอบๆ ส่วนใหญ่เป็นข้าวเหนียวหมูทอด ไก่ย่าง เรื่องห้องน้ำมีให้แต่เสียเงินนะในลาวเข้าห้องน้ำครั้งละ 8 บาท หรือ 2,000 กีบ ผมใช้วิธีพักที่โรงแรมอุดมไชยฝั่งตรงข้าม แล้วก็เข้าห้องน้ำที่นั่นจนวินาทีสุดท้ายที่รถออกครับ mr.hotsia เที่ยวสะใจ 31 มีนาคม 2557

Read More

ตลาดเช้าอุดมไชย 2014 ตลาดเช้าอุดมไชย 2014 ตลาดเช้าอุดมไชย เป็นอันดับหนึ่งในกิจกรรมของเมืองชัยที่มิสเตอร์ฮ๊อตเชียแนะนำให้มาเดินเล่น ที่นี่มีของโบราณ อาหารโบราณที่หลายอย่างบ้านเราไม่มีแล้ว อาหารบางอย่างในลาวก็ยังก็ยากก็เจอที่นี่ ของป่าราคาจะถูกกว่าเมืองอื่นๆของลาว หากผ่านเมืองนี้ล่ะก็ซื้อกลับบ้านได้เลยไม่แพงครับ ตลาดเช้าอยู่ห่างจากหน้าสถานีขนส่งไปคนละ 10 พันกีบ หรือ 40 บาท นั่งรถ 5 นาทีถึง ไม่ไกลจริงๆ ก็เดินได้แต่ผมนั่งรถไปเพราะจะรีบกลับมาอาบน้ำขึ้นรถไปเที่ยวพงสาลีต่อ หากท่านเที่ยวตลาดเช้าเสร็จขากลับอาจให้รถเขาขึ้นไปบนพระธาตุด้วย ตกลงราคากัน จะได้เที่ยวได้คบๆในเมืองชัยครับ mr.hotsia เที่ยวสะใจ เมษายน 2557

Read More

อุดมไชย 2013 เมืองไชย แขวงอุดมไชย เมืองท่าที่ต้องเดินทางผ่านบ่อย ไม่ว่าจะไปเดียนเบียนฟู หลวงพระบาง พงสาลี หากมาจากเชียงของต้องผ่านเมืองไชยก่อน ผมจึงเดินทางไปเมืองนี้บ่อย สำหรับทริปนี้ผมเดินทางผ่านอุดมไชยไปเดียนเบียนฟู เพื่อต่อไปเที่ยวเวียดนามเหนือ mr.hotsia เที่ยวสะใจ

Read More

รถจากอุดมไชยไปเดียนเบีบนฟู เวียดนาม จากเมืองไชย แขวงอุดมไชย ประเทศลาว มีรถเดินทางไปเมืองเดียนฟู ประเทศเวียดนาม รถออกวันละ 1 เที่ยวเวลา 8.00 น. ไม่เปิดขายตั๋วล่วงหน้า ต้องซื้อตั๋ววันต่อวันเท่านั้น ผมแนะนำให้พักโรงแรมตรงข้ามสถานีขนส่งอุดมไชย โรงแรมอุดมไชย มี wifi ด้วย ไม่แพง ตื่นเช้านั่งตุ๊กๆไปเดินตลาดก่อนแล้วกลับมาอาบน้ำเตรียมตัวไปเดียนเบียนฟู เส้นทางที่ใช้ผ่านปากน้ำน้อย เมืองขวา ที่เมืองขวาจะมีนักท่องเที่ยวขึ้นอีกหลายคน เมืองขวามีแม่น้ำพากไหลมาลงแม่น้ำอูมีสะพานข้ามแม่น้ำพากและสะพานข้ามแม่น้ำอูที่พึ่งเสร็จใหม่ ทำให้เราไม่ต้องไปค้างคืนที่เมืองขวาสามารถผ่านไปเดียนเบียนฟูในวันเดียว จะถึงเดียนเบียนฟูก่อนมืดนิดหน่อย รถพักกินข้าวที่เมืองใหม่ถัดจากเมืองขวาไปสัก 30 กิโล เมืองใหม่ห่างจากชายแดนเวียดนาม 10 กิโลเมตร mr.hotsia เที่ยวสะใจ

Read More