ตั้งอยู่นอกเมืองอยู่ห่างจากเมือง 7 กิโลเมตร มีรถไปจังหวัดหวัดใกล้เคียงและโฮจิมินห์ ต้องนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างที่มีอยู่ทั่วไปค่าโดยสายคนละประมาณ 30-40 บาท เป็นสถานีขนส่งเมืองจร่าวิญ(Tra Vinh bus station)ที่ใหญ่ แต่ไม่ค่อยมารถมากนัก ตอนผมมาจากเมืองห่างไกลปากแม่น้ำเหา (Hau river) รถจะมาส่งถึงหน้าตลาดจร่าวิญเลย ไม่ได้ไปส่งสถานีขนส่งเมืองจร่าวิญ(Tra Vinh bus station) mr.hotsia มกราคม 2555
มีหลายวิธีในการเดินทางมายังเมืองจร่าวิญ สามารถนั่งรถมาจากโฮจิมินห์ มาจากเกิ่นเทอ ก่อนเดินทางมาผมอยู่ที่เมืองช็อกจาง ผมเลือกที่จะข้ามแม่น้ำ Co Chien มายังจังหวัดนี้ ผมนั่งมอเตอร์ไซค์ไปยังเมืองปากแม่น้ำระยะกว่า 20 กิโลเมตร แล้วนั่งเรือข้ามไปสันดอนกลางแม่น้ำ บนเรือมีแต่ชาวเวียดนามข้ามไม่มีนักท่องเที่ยว เมืองถึงสันดอนก็นั่งมอเตอร์ไซค์ไปอีกฝั่งของสันดอนต่อเรืออีกรอบ แม่น้ำช่วงนี้กว้างมากๆ หลายกิโลเมตรเลยครับ ไม่มีสะพานข้ามไปมา ต้องนั่งเรือเท่านั้น เหมือนเหยียบฝั่งแม่น้ำคือฝั่งของจังหวัดจร่าวิญแล้ว จากนั้นก็นั่งรถประจำทางเข้ามายังตัวเมืองจร่าวิญ มีชาวบ้านโดยสารเอาจักรยานมาด้วยไว้บนหลังคือรถ เมื่อถึงปลายทางเขาก็เอาลงถีบไปได้เลย ในการเอารถขึ้นเสียค่าบริการบ้างไม่แพงนัก สิ่งที่ผมประทับใจคือตอนนั่งมอเตอร์ไซค์ไปชนบทห่างไกลจากเมืองเห็นวิถีชีวิตชาวบ้านแท้ๆ ตอนนั่งเรือก็มีแต่ชาวเวียดนามสัญจรไปมา หลายคนใส่หมวกเวียดนาม รวมทั้งนักเรียนที่สวมชุดอ๋าวหย่ายด้วย (ชุดยาวสีขาว) ทำให้การเดินทางมาครั้งนี้ของ mr.hotsia ได้มาถึงปลายสุดของแม่น้ำโขงอย่างที่ตั้งใจไว้ เป็นแม่น้ำสองสายที่แตกจากแม่น้ำโขง จุดที่ผมไปคือปากแม่น้ำก่อนไหลลงทะเลครับ mr.hotsia มกราคม 2555
เป็นครั้งที่ที่ผมประสบผลสำเร็จในการกินอาหารที่ต้มเส้นแล้วมีปลาใส่ด้วย เพราะผมว่ามันอร่อยมาก เนื้อปลาช่อนชิ้นใหญ่ไม่มีก้างกินได้อย่างสบายใจ ร้านนี้มีคนกินหลายคนผมเลยลองกินดู อร่อยสมแล้วที่คนมากินกันครับ ผมสั่งเพิ่มเนื้อปลาอย่างเดียวอีก 15 บาท ได้กินคุ้มความอร่อยจริงๆ ร้านต้มเส้นปลาช่อนอยู่หน้าร้านกาแฟ อาจสั่งกาแฟร้อนมากินสักแก้ว กินแล้วก็ดูชาวจร่าวิญกลับจากตลาด ขนของ หมู ไก่ ผ่านไปมา กินต้มเส้นปลาไปด้วย ได้บรรยากาศเดินตลาดแล้วต่อด้วยอะไรเบาๆ แบบนี้ mr.hotsia ชอบมากที่สุดครับ มกราคม 2555
ในย่านตัวเมืองจร่าวิญมีสองตลาดติดกัน อยู่ยาวเลียบแม่น้ำจร่าวิญ ตลาดแรกคือตลาดใหญ่ “ตลาดจร่าวิญ” ยาวตั้งแต่เมืองตรงวงเวียนไปจนถึงแม่น้ำ แยกโซนผลไม้ ปลา ของแห้ง หมู ไก่ จากชายแม่น้ำเดินไปทางขวาเลียบแม่น้ำไป 100 เมตร จะเจออีกตลาดหนึ่งคือ “Cho Bach Dang” ตลาดเล็กกว่าแต่มีสีสันที่ชาวบ้านเอาของมาวางขายแบบธรรมชาติ เมืองเทียบกับหลายตลาดที่ผมเดินเที่ยวมา ตลาดจร่าวิญที่แยกออกเป็นโซนตลาดใหญ่เกินไปดูแล้วไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจ มีแต่ตรงชายแม่น้ำที่มีวิถีชาวบ้านเอาปลามาวางขายกันคนละไม่กี่ตัวแบบพอเพียง ทำให้ตลาดดูมีสีสันในแบบที่ mr.hotsia ชอบมากขึ้นครับ mr.hotsia มกราคม 2555
โรงแรมที่พักในตัวเมืองจร่าวิญถือว่ามีน้อย ไม่ถึง 5 แห่งที่ผมเห็น ราคาไม่แพง อาจเป็นเพราะมีมีนักท่องเที่ยวนิยมมาเที่ยวที่นี่ ราคาห้องพักคืนละ 300-500 บาท เป็นห้องแอร์ WIFI น้ำอุ่น ค่าครองชีพ ค่าที่พักเมืองนี้ถูก หากมาเที่ยวควรพักมากกว่าหนึ่งคืน เพราะเป็นเมืองที่สวยงาม mr.hotsia มกราคม 2555
ไก่ชนประเทศไทย พม่า กัมพูชา เวียดนาม มีทุกประเทศ ตอนผมเด็กจำได้ว่าทุกบ้านที่บางบ่อบ้านผมเลี้ยงไก่ทั้งนั้น แล้วก็เอาไปชนกัน พอเวลาผ่านไปก็ค่อยๆหายไป นับวันยิ่งหายาก ที่จังหวัดภาคใต้ของเวียดนามผมเห็นมีทุกจังหวัด เลี้ยงกันตามบ้าน หน้าร้านค้าเป็นเรื่องปกติ ไก่ชนที่จังหวัดจร่าวิญผมว่าเดือยมันยาวมากครับเดือยคือแหลมๆที่ขามันที่ใช้ในการต่อสู้ ผมเห็นยาวเป็นนิ้วเลย ไม่เคยสังเกตที่อื่นนะว่ายาวไหม ผมเดินเล่นในเมืองจร่าวิญตอนเช้า เห็นเจ้าตัวนี้ยืนเล่นอยู่บนเบาะมอเตอร์ไซค์ยามเช้า เจ้าของจิบกาแฟดูอยู่ไม่ไกล เลยถ่ายรูปมาฝากกัน เจ้าของเป็นเจ้าของร้านขายนมวัวสดที่เมืองจร่าวิญ mr.hotsia มกราคม 2555
ที่เขมรผมจำได้ว่าข้าวโพดต้มเมืองจร่าวิญ(Tra Vinh)อร่อยมาก มาถึงเมืองนี้ลงรถหน้าตลาดจร่าวิญ มีแม่ค้าขายกันเป็นแถว ด้วยความหิวเพราะไม่ได้กินข้าวกลางวันกินอร่อยมาก ผมกินไปสองฝัก ข้าวโพดต้มเมืองจร่าวิญ(Tra Vinh)ย่านสามเหลี่ยมแม่น้ำโขงผมเห็นขายทุกจังหวัด และก็ร้อนเสียด้วย ไม่รู้ทำอย่างไรกินตอนไหนก็ร้อน หวาน อร่อย ข้าวโพดไม่เหนียว ข้าวโพดต้มเมืองจร่าวิญ(Tra Vinh)ที่พนมเปญก็อร่อยแบบนี้เช่นกัน จังหวัดนี้มีเขมรอยู่เกือบ 30% ดังนั้นเทคนิคการต้มอาจเหมือนกันครับ mr.hotsia มกราคม 2555
เป็นจังหวัดชายฝั่งทะเลในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง เหมือนเป็นสันดอนขนาดใหญ่ของปากแม่น้ำ จังหวัดนี้ตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำสองสาย ที่เป็นแม่น้ำสาขาของแม่น้ำโขงทั้งคู่ แม่น้ำทางทิศเหนือคือแม่น้ำ Co Chien กั้นระหว่างจังหวัดเบ๋นแจ (Ben Tre) แม่น้ำทางใต้คือแม่น้ำ Hau ขั้นจังหวัดช็อกจาง (soc trang) จังหวัดจร่าวิญอยู่ห่างจากโฮจิมินห์ 200 กิโลเมตร ห่างจากจังหวัดเกิ่นเทอ (Can tho) 100 กิโลเมตร Mr.hotsia เดินทางมาเที่ยวจังหวัดจร่าวิญโดยการข้ามแม่น้ำเหา (Hau river) เดินทางด้วยมอเตอร์ไซค์มาลงเรือที่เกือบปากแม่น้ำ แล้วขึ้นมอเตอร์ไซค์บนสันดอนเกาะกลางแม่น้ำไปอีกฝั่งคือจังหวัดจร่าวิญ จากนั้นนั่งรถประจำทางจากมายังตัวเมืองจร่าวิญ เมืองหลวงของจังหวัดเมืองจร่าวิญ(Tra Vinh) คือเมืองจร่าวิญ (Tra Vinh) เช่นกัน จังหวัดนี้มีชาวเขมรอยู่ถึงเกือบ 30% ที่เขมรผมจำได้ว่าข้าวโพดต้มอร่อยมาก มาถึงเมืองนี้ลงรถหน้าตลาดจร่าวิญ มีแม่ค้าขายกันเป็นแถว ด้วยความหิวเพราะไม่ได้กินข้าวกลางวันกินอร่อยมาก ตัวผังเมืองของจร่าวิญผมว่าเขาออกแบบมาอย่างดี บริเวณหน้าตลาดจร่าวิญ มีพื้นที่ใช้สองข้างหน้ามีวงเวียนสวยงาม ผมไปพักโรงแรม Van Thanh ที่อยู่ที่หน้าตลาดพอดี จุดชมวิวจากด้านบนสวยมากครับ เรื่องโรงแรมที่พักในจังหวัดจร่าวิญผมเห็นโรงแรมไม่กี่แห่ง ราคาโรงแรมไม่แพง อินเตอร์เน็ตเมืองนี้ไม่ค่อยเร็วและมีการบร๊อคเฟสบุ๊ค โรงแรมที่ผมพักคือ Van Thanh Hotel ชั้นสองมีอินเตอร์เน็ต ชั้นบนไม่มีเน็ต…