ผมได้เดินทางมาสถานีขนส่งสายใต้ของโฮจิมินห์เพราะว่าผมเดินทางจากโฮจิมินห์ผ่านไปยังจังหวัดที่อย่าภาคใต้ สามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง ทีละจังหวัด รวมถึงเมืองกาเมาที่เป็นจังหวัดใต้สุดของเวียดนามด้วย ขนส่งสายเหนือใต้มีรถไปยังจังหวัดต่างๆทางใต้ของเวียดนาม รวมทั้งเกิ่นเทอที่เป็นศูนก์กลางท่องเที่ยวของ Mekong delta (สามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขง) ผมถ่ายรูปรถประจำทางสายต่างๆมาฝากกัน mr.hotsia มีนาคม 2555
“เฝอเพรสซิเด้น” ที่อยู่แถวๆ วงเวียน ร้านดังร้านนี้อดีตท่านประธานาธิปดีของอเมริกา “บิล คลินตัน” เคยมากินแล้ว ร้านนี้ราคาแพงกว่าร้านทั่วไปครับ ไม่แนะนำให้กินบ่อยๆ เพราะว่าแพง ให้กินแค่ได้ไปกินมาแล้วนะร้านนี้ สมัยก่อนร้านนี้ไม่ได้ชื่อนี้แต่หลังจากที่ท่านอดีตปธานาธิปดี บิล คลินตัน ไปกินก็เปลี่ยนชื่อที่หลัง mr.hotsia มีนาคม 2555
ย่านที่ผมพักคือย่านที่เรียกกันว่า “ถนนฟามงู๋เหลา” ภาษาอังกฤษคือ Pham Ngu Lao street ถนนสายนี้สมัยก่อนไม่ค่อยมีบาร์เบียร์มาก เป็นย่านที่พักเดินเล่น ร้านอาหาร สมัยนี้เปลี่ยนไปมากไม่บาร์เบียร์หลายร้าน กลางคืนมีคนเดินเล่นเยอะ วางขายเบียร์นั่งกินริมถนน มีร้านเปิดเพลงดังกลางคืนไม่ค่อยเหมาะเป็นที่นอนนักสำหรับคนไม่ชอบจอแจ แต่ก็ยังเป็นจุกศูนย์กลางของที่พักราคาไม่แพง ร้านอาหาร ร้านเหล้า บาร์ ร้านนวด ตลอดถนนสายนี้ หากจะไปพักตามรอย mr.hotsia ดูแผนที่ได้จากการคลิกในพิกัด GPS เหนือรูปที่ผมถ่ายมาให้ครับ mr.hotsia มีนาคม 2555
ผมได้เดินทางมาสถานีขนส่งสายเหนือของโฮจิมินห์เพราะว่าผมเดินทางจากโฮจิมินห์ผ่านไปยังที่ราบสูงภาคกลางจังหวัดต่างๆ ทีละจังหวัด รวมถึงเมืองดาลัดด้วย ขนส่งสายเหนือใหญ่มีรถไปยังจังหวัดต่างๆทางถาคกลางและภาคเหนือของเวียดนาม ผมถ่ายรูปรถประจำทางสายต่างๆมาฝากกัน mr.hotsia มีนาคม 2555
ผมมาเที่ยวโฮจิมินห์และช่วงเดินเล่นในเมืองเห็นนิทรรศการภาพถ่ายเดินไปดูผมว่ามันเหมือนพาเที่ยวเวียดนามฉบับย่อ ได้รู้จักคนเวียดนาม วิถีชีวิตของเขามากขึ้น เลยค่อยๆ ถ่ายมาทีละรูป ซึ่งผมควรจะถ่ายให้เห็นชื่อผู้ถ่ายรูปนั้นๆ ด้วย แต่บางส่วนการถ่ายกว้างทำให้เห็นรูปไม่เต็มที่ครับ ต้องขอบอกว่ารูปทั้งหมดในเรื่องนี้เป็นรูปที่ผมไปถ่ายจากนิทรรศกาลภาพกลางเมืองไซ่ง่อนมาครับ ต้องขอชมเชยภาพสวยเหล่านี้ทำให้เรารู้จักกันมากขึ้น mr.hotsia มีนาคม 2555
แนะนำร้านอาหารอร่อยที่ย่านฟามงู๋เหลา เกิมตั๊ม 77 ภาษาเวียดนามคือ Com Tum 77 ร้านนี้ขายอยู่แถวซอยฟามงู๋เหลา ร้านนี้อร่อยมาก ตอนพักที่นี่ผมกินทุกเช้า มีคนเวียดนาม นักท่องเที่ยวมาต่อคิวซื้อไม่ขาด จะขายช่วงเช้าๆ จนถึงประมาณเที่ยง ร้านนี้ให้เยอะ อร่อย ผมแนะนำให้สั่งหมูกรอบต้มพะโล้ มันช่างหอมนุ่ม อร่อยเหลือกัน ส่วนปลาหมึกยัดใส้ไม่ work ครับแข็งไป หากท่านพักย่านฟามงู๋เหลาแบบผม แล้วซื้อทัวร์ไปเที่ยวอุโมงกู๋จี หรือวัดเกาได๋ ทัวร์จะออกตอน 8.30 น. ผมแนะนำให้ลงมาก่อน ซื้อข้าวราดร้านนี้กินให้จุใจ ให้เต็มอิ่ม อิ่มไปถึงเที่ยวเลยก็ดี เพราะร้านอาหารกลางวันที่ทัวร์จะพาเราไปกินนอกจากแพงแล้วยังไม่อร่อยอีกด้วย (ราคาทัวร์ไม่รวมอาหารเที่ยง) สำหรับราคาไม่ถือว่าถูก แต่ผมว่าคุ้มค่ามากครับ mr.hotsia มีนาคม 2555
วันที่ 3 มกราคม 2555 ผมขึ้นรถของบริษัท Mai lin ราคา 300 บาท จากพนมเปญมายังโฮจิมินห์ ขึ้นรถเวลา 06.00 น. เดินทางมาถึงประมาณ 13.00 น. รถจะจอดกินอาหารกลางวันแถวๆด่านผ่านแดนบาเว็ท-ม๊อคแบ็ด กัมพูชา/เวียดนาม ผมแนะนำใช้รถของ Mai Lin ผมนั่งมาหลายครั้งประทับใจทุกครั้งครับ บางเส้นทางอาหารฟรี เช่นเส้นทางจากปากเซไปคอนตูม การนั่งรถมาจากพนมเปญอย่างผม อาจใช้เส้นทางเข้ามาจากสระแก้ว ด่านปอยเปต แล้วนั่งรถแชร์แทคซี่มายังพนมเปญ ถ้าผมจำไม่ผิดใช้เวลา 6 ชั่วโมง หากออกจากไทยเช้าก็ตีว่าไปถึงพนมเป็นบ่าย เที่ยวสักวันนอนหนึ่งคืนแล้วเช้าก็ออกเดินทางไปโฮจิมินห์ รถจากพนมเปญไปโฮจิมินห์มีหลายรอบ ใช้เวลาในการเดินทาง 5-6 ชั่วโมง ผมแนะนำออกเช้าถึงโฮจิมินห์บ่ายๆครับ สามารถจองตั๋วไปโฮจิมินห์จากพนมเปญได้ที่โรงแรมที่เราพัก ราคาประมาณ 10 USD จริงๆ แล้วในการเดินทางมายังโฮจิมินห์ท่านสามารถจองตั๋วเครื่องบินราคาประยัดของแอร์เอเซีย จองล่วงหน้านานหน่อยข้ามเดือนข้ามปี แล้วก็มาเที่ยวไซ่ง่อน สนามบินของโฮจิมินห์อยู่ไม่ไกลนักนั่งแทคซี่มาก็ไม่กี่บาทนับว่าเป็นการเดินทางที่สะดวก เรื่องแทคซี่ในเวียดนาม มีคนเวียดนามแนะนำให้ผมนั่งรถแทคซี่มิเตอร์ของ Mai lin รถสีเขียวๆ เพราะเป็นรถที่ได้มาตรฐาน ไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องโกงผู้โดยสาร ขับวน หรืออื่นๆ mr.hotsia มีนาคม…
ห่างจากโฮจิมินห์ซิตี้ 70 กิโลเมตรไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ เป็นอุโมงแนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติของเวียดนามในระหว่างการฝึกสงครามอินโดจีนและเวียดนามสงคราม ระบบอุโมงค์มีคลินิก ห้องพัก, ห้องครัว, คลังสินค้า, สำนักงาน, ระบบการทำงานของอุโมงค์ใต้ดินยาวประมาณ 200 กม. มีระบบระบายอากาศสถานที่ตั้งของพุ่มไม้ อุโมงค์ Cu Chi ถูกสร้างขึ้นบนที่ดินที่เรียกว่า “ดินแดนแห่งเหล็ก” ที่ตั้งอยู่ในตอนท้ายของโฮจิมินห์ Trail ในการรณรงค์ Tet 1968 แนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติของเวียดนามใต้ใช้ระบบอุโมงค์ที่จะถูกโจมตีในไซ่ง่อน
มีหลายคนเข้าใจผิดว่ากรุงโฮจิมินห์หรือไซ่ง่อนเป็นเมืองหลวงของประเทศเวียดนามในวันนี้ แต่จริงๆแล้วเมืองหลวงของเวียดนามคือฮานอยครับ ไซ่ง่อนครั้งหนึ่งเคยเป็นเมืองหลวงของเวียดนามใต้ แต่หลังจากสงครามได้จบลงเวียดนามเหนือใต้รวมกันได้ใช้ฮานอยเป็นเมืองหลวง และเปลี่ยนชื่อจากไซง่อนมาเป็นนครโฮจิมินห์ เป็นเมืองหลักของโซนเวียดนามใต้ การเดินทางมาเที่ยวโฮจิมินห์ครั้งแรกของ mr.hotsia ในวันที่ 3 มกราคม 2555 ผมขึ้นรถของบริษัท Mai lin ราคา 300 บาท จากพนมเปญมายังโฮจิมินห์ ขึ้นรถเวลา 06.00 น. เดินทางมาถึงประมาณ 13.00 น. เมื่อมาถึงไซ่ง่อนได้ที่พัก 18 USD (พักได้ 3 คน) แล้วก็ไปเดินเล่นไซ่ง่อน เที่ยวตลาด โบสถ์ และอื่นๆ น่าเที่ยวครับ แต่ผมว่าไซ่ง่อนมันคนเที่ยวเยอะ เหมือนพัทยายังงัยไม่รู้ ไม่ค่อยน่าเที่ยวนัก ย่านที่ผมพักคือย่านที่เรียกกันว่า “ถนนฟามงู๋เหลา” ภาษาอังกฤษคือ Pham Ngu Lao street ถนนสายนี้สมัยก่อนไม่ค่อยมีบาร์เบียร์มาก เป็นย่านที่พักเดินเล่น ร้านอาหาร สมัยนี้เปลี่ยนไปมากไม่บาร์เบียร์หลายร้าน กลางคืนมีคนเดินเล่นเยอะ วางขายเบียร์นั่งกินริมถนน มีร้านเปิดเพลงดังกลางคืนไม่ค่อยเหมาะเป็นที่นอนนักสำหรับคนไม่ชอบจอแจ แต่ก็ยังเป็นจุกศูนย์กลางของที่พักราคาไม่แพง ร้านอาหาร ร้านเหล้า บาร์ ร้านนวด…
ที่ริมทะเลช่วงเช้าของทะเลฝั่งตะวันตก จะมีชาวประมงชายฝั่งที่หาปลากลับมา เขาลากอวนน้ำตื้นด้วยเรือลำเล็กๆ แล้วจะมาปลดเอาปลาออกที่ริมทะเล และจะมีคนมารับซื้อปลาจากตรงนี้เลย เป็นปลาตัวไม่ใหญ่ เก็บจากอวนใส่เข่งเล็กๆ แล้วเอาไปขายต่ออีกที ตรงนี้มีสีสันกว่าตลาดเช้าของหวุงเต่าเสียอีก ผมชอบครับ (ดูแผนที่จากพิกัดบนรูป) วิถีชีวิตชาวหวุงเต่ายามเช้าริมทะเลน่าสนใจ ซื้อขายปลา เก็บอวน กินข้าวบนเรือ ต้องมาเช้าหน่อยนะ สายๆ หมดแล้วครับ mr.hotsia ธันวาคม 2556