ข้าวจี่ อาหารเช้าของชาวหลวงพระบาง
หลายๆคนที่เคยไปหลวงพระบางหรือเมืองลาว ไม่ว่าจะแขวงไหน คงได้มีโอกาสได้เห็นเจ้าแท่งขนมปังยาวๆ ที่วางขายกันตามริมทางกันแล้ว เจ้าแท่งขนมปังแบบนั้นคนลาวเขาเรียกกันว่าข้าวจี่ ข้าวจี่กินได้ทั้งแบบไม่ต้องปรุงแต่งอะไรเลย หรือกินเปล่าๆก็กินได้เลย หรือจะไปปรุงเครื่องใส่นู้นใส่นี่ก่อนก็ได้ ตอนที่ผมออกทริปเที่ยวสะใจครั้งนี้ ฝากท้องฝากไส้ไว้กับเจ้าขนมปังยาวๆนี้หลายมื้อ บางมื้อไม่ได้เลือกซื้อให้ดีก่อนก็เคยเจอแบบขึ้นรามาแล้ว สำหรับวันนี้มาที่หลวงพระบาง คนหลวงพระบางกินข้าวจี่แบบปรุงใส่เครื่องหลายอย่าง ผมจึงลองชิมดูหน่อยว่าเป็นอย่างไร ชาวหลวงพระบางนั้นอาหารมื้อเช้าจะเป็นอาหารง่ายๆ บ้างก็เฝอ หรือไม่ก็ข้าวจี่แบบที่เห็น ส่วนมื้อกลางวันก็เฝออีก มื้อเย็นเป็นอาหารตักขายในซอยที่ผมแนะนำ(ซอยอาหารราคาถูก) กิจวัตรของคนเมืองหลวงพระบาง คนวัยกลางคนและคนมีอายุหน่อยจะตักบาตรกันในตอนเช้า เมื่อเขาตักบาตรกันเสร็จส่วนหนึ่งก็จะมาซื้อข้าวจี่กินกันก่อนกลับบ้าน ผมจะเขียนเรื่องลงให้ตอนหน้าครับ เพราะอยากจะสารภาพเหลือเกินว่า วันนี้ผมตื่นสายไม่ทันตักบาตรข้าวเหนียว จึงต้องมาเดินเล่นถ่ายบรรยากาศเช้าๆและเจอเข้ากับข้าวจี่แบบนี้ ร้านข้าวจี่ของหลวงพระบางตั้งอยู่ตรงสี่แยกถนนคนเดิน เมืองหลวงพระบางนั้นแคบมากๆ อย่าได้คิดเปรียบเทียบกับเชียงใหม่เด็ดขาด เมืองคนละขนาดกันเลย ดังนั้นไม่มีหลงถามทางนิดเดียวไปถูกทั้งเมือง ร้านข้าวจี่จะขายช่วงเช้าเท่านั้น เมื่อนักท่องเที่ยวมามากขึ้นวิถีของคนขายข้าวจี่ก็เปลี่ยนไปด้วย จากที่กินกันเองในเมืองหลวง ก็ขายให้นักท่องเที่ยว คนขายข้าวจี่ speak English เรียกลูกค้าฝรั่งอย่างคล่องแคล่ว แต่คนพื้นที่เองก็ยังยืนหยัดกินข้าวจี่กันอยู่แบบเดิม การทำข้าวจี่ของหลวงพระบาง เริ่มต้นก็เอาแท่งขนมปังข้าวจี่ ทาด้วยแจ่วบองหลวงพระบาง แจ่วบองหลวงพระบางไม่เหมือนแจ่วบองอีสานนะครับ จะออกเป็นคล้ายๆน้ำพริกเผาบ้านเรามากกว่า เมื่อทาแจ่วบองเสร็จ ก็ใส่แตงกวา ใส่ไข่เส้น หมูยอเส้น ใส่ซอสมะเขือเทศ ก็เสร็จพิธี นำไปห่อกระดาษหลังจากนั้นบางคนจะตัดสองท่อนหรือไม่ตัดก็ได้ ข้าวจี่ที่ปรุงแบบที่ผมบอกนี้ เป็นแบบมาตรฐานที่คนหลวงพระบางชอบกันมาก ใครอยากอินกับบรรยากาศหลวงพระบาง ก็บอกให้เขาทำสูตรนี้ได้ครับ หลังจากผมจัดการเรื่องข้าวจี่เรียบร้อย ก็เดินเล่นชมบรรยากาศตอนเช้าของหลวงพระบางกันหน่อย ที่ถนนคนเดินช่วงกลางคืน…