วัดอาฮง สะดือแม่น้ำโขง

วัดอาฮง สะดือแม่น้ำโขง วัดอาฮงอยู่ห่างจากตัวจังหวัดบึงกาฬ 20 กิโลเมตร บนถนนเส้นที่มาจากหนองคาย ตรงนี้ได้ชื่อว่าเป็นสะดือแม่น้ำโขง มีป้ายบอกใว้ว่าตรงนี้ลึกสุดในหน้าน้ำวัดได้ 200 เมตร ความกว้างของแม่น้ำโขงตรงนี้ประมาณ 300-400 เมตร ฝั่งไทยไม่มีภูเขา ส่วนฝั่งลาวห่างฝั่งไป 5 กิโลเมตรเป็นภูเขาสูง สะดือแม่น้ำโขงไปยืนดูตรงริมฝั่งก็น่ากลัวครับ น้ำจะหมุนๆ ตลอดเวลา ให้ผมไปนั่งเรือหาปลาลำเล็กๆ ผมไม่ไปแน่ ผมว่ามันน่าจะอันตราย ใต้น้ำไม่รู้จะมีอะไรบ้าง วัดอาฮง ชื้เต็มคือ “วัดอาฮงศิลาวาส” อยู่ตำบล ไคสี จังหวัดบึงกาฬ เป็นอีกที่ที่นักท่องเที่ยวควรแวะครับ เที่ยวสะใจจังหวัดบึงกาฬนะ Mr.Hotsia

Read More



จุดผ่านแดนบึงกาฬ-ปากซัน จุดผ่านแดนไทยลาวที่จังหวัดบึงกาฬ

ปากซันและบึงกาฬถูกคั้นด้วยแม่น้ำโขงที่กว้าง การข้ามจะใช้เรือของชาวบ้านที่มารับจ้างโดยเสียค่าบริการคนละ 60 บาท หากคนข้ามมีน้อย จะต้องรอจนเรือครบตามจำนวนถึงจะข้ามได้ หรือหากไม่ต้องการรอคนครบก็ต้องเสียเหมาขึ้นอยู่กับตกลงราคากัน(300) คนข้ามฝากไทยลาวจะมีมากช่วงตลาดนัดไทยลาววันอังคารและวันศุกร์ ด่านบึงกาฬอยู่ห่างจากตัวเมืองบึงกาฬประมาณ 3-5 กิโลเมตร จะต้องนั่งรถตุ๊กๆ 50 บาทจากในเมืองมายังด่านนี้ ที่ด่านมีห้องน้ำให้บริการฟรี เรือข้ามฝากปกติแล้วออกบ่อยๆไม่ต้องกลัวไม่มีเรือ แต่ไม่ควรมาช่วงพักเที่ยง 12.00 – 13.30 น. เพราะเป็นช่วงพักของฝั่งลาวเมื่อตรวจคนออกจากเมืองเสร็จรอเรือและข้ามไปปากซันได้เลย ใช้เวลาอยู่บนเรือ 10-20 นาที เมื่อไปถึงฝั่งลาวก็ผ่านการเรียกตรวจ passport รอบแรกตอนขึ้นจากเรือ รอบสอบตรงประทับตราในด่านตรวจคนเข้าเมืองปากซัน รอบที่สามตอนออกจากด่านจะมีเจ้าหน้าที่ตรวจ passport อีกรอบนึง เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยก็ยินดีต้อนรับสู่ปากซัน แขวงบริคำไชย ประเทศลาวครับากด่านจะมีรถตุ๊กบริการเข้าไปยังเมืองปากซัน รอคนหลายๆคนมาแล้วไปพร้อมๆกันจะไม่แพงครับ ส่วนผมเดิมชมวิวตั้งแต่ด่านไปจนถึงเมืองปากวันประมาณ 30 นาที

Read More



ข้าวเปียกเส้นบึงกาฬ

จังหวัดบึงกาฬจังหวัดเล็กๆ ร้านอาหารที่เข้าตาเวียนอยู่กลางเมืองไม่กี่ร้าน หากไปเที่ยวที่จังหวัดบึงกาฬแล้วคิดไม่ออกก็กินตามลายแทงที่ผมให้ได้เลยครับ ผมใช้วิธีถามชาวบึงกาฬดูว่าร้านไหนอร่อย และก็ชิมเสียเองเลยส่วนหนึ่ง ร้านแรกขอแนะนำร้านอาหารเช้าของชาวบึงกาฬ คนบึงกาฬนิยมกินข้าวเปียกยามเช้าต่อแถวซื้อกันเลยครับ ร้านนี้อยู่ตรงข้ามโรงแรมสมานมิตร เปิดแต่เช้าสายๆก็หมดแล้ว ข้าวเปียกนั้นจริงๆมีสองชนิดนะครับ อย่างแรกคือข้าวเปียกข้าวที่ผมพาไปกินที่เวียงจันทน์ (ดูข้าวเปียกข้าว) อีกอย่างหนึ่งข้าวเปียกเส้นแบบที่ร้านอาหารเช้าที่ผมพาชิมเนี่ยเหละครับ จังหวัดบึงกาฬอยู่ตรงข้ามปากซันลาว วัฒนธรรมการกินจึงคล้ายกัน

Read More



ภูทอก

เสียวสะใจ ภูทอก วัดภูทอกอยู่อำเซกา จังหวัดบึงกาฬ อยู่ห่างจากตัวเมืองบึงกาฬทางตรง 30 กิโลเมตร ห่างจากตัวอำเภอเซกา 20 กิโลเมตร วัดภูทอกเป็นสถานปฏิบัติธรรมเขามีการสร้างบันไดไปตามหน้าผาของภูทอก แล้วไปทำกุฏิพระใว้ตามหน้าผาเพื่อตัดขาดทางโลก เสียงอันตรายหากอยู่บนความประมาทก็ตกลงมาตายได้ เมื่อมีคนไปเที่ยวไปหาไปพบจึงกลายเป็นที่ท่องเที่ยวขึ้นมา แต่พระก็ยังคงอยู่นะ ดังนั้นไปภูทอกต้องสำรวมด้วยไม่ใช้ใช้ไม้เซลฟี่ถ่ายรูปอัพฟสบุ๊คกันเสียงดังรับกวนท่าน การขึ้นภูทอกต้องเดินจากด้านล่างซึ่งเป็นบันไดทั้งหมดแต่ชันพอควร ผมมิสเตอร์ฮ๊อตเซียเดินไปถ่ายคลิปไปด้วยยังใช้เวลาเกือบ 30 นาทีรวมพักด้วย ดังนั้นคนแต่หรือใครร่างกายไม่พร้อมแนะนำไม่ควรขึ้น การเดินขึ้นเหนื่อยเฉพาะช่วงแรกเท่านั้น พอถึงเดินบนลมพักเย็นสบาย วิวสวย มีทางขึ้นเป็นชั้นๆ เดินวนรอบไปเรื่อย มองวิวไปไม่เหนื่อยครับสะพานที่ปักไปบนหินเขาใช้เหล็กปักไปในหน้าผาแล้วเชื่อมออกมาเป็นทางเดินมีพร้อมที่กันตกบางช่วงที่มน้ำหยดจากด้านบนจะมีหลังคากันน้ำด้วย ถึงแม้จะดูปลอดภัยแต่ก็อันตรายครับ เวลาเที่ยวอย่าเล่นหยอกล้อกัน วิ่งเล่น เพราะพลาดได้แค่ครั้งเดียวตกลงมาจากด้านบนตายอย่างเดียว Mr.Hotsia เที่ยวสะใจภูทอก จังหวัดบึงกาฬครับ

Read More



กุหลาบปากซัน

น้อยคนนักจะรู้ว่าเพลงกุหลาบปากซันนั้นเป็นเพลงของคนลาว แต่งโดย ประพันธ์เนื้อร้องทำนองโดย จำปา ลัดตะนะสะหวัน ใช้ชื่อผู้แต่งว่า สุลิวัด เมื่อปี 2502 เมื่ออายุได้ 24 ปีขับร้องครั้งแรกโดยสันติ พิมสุวัน MV นี้ขับร้องโดย บัวเงิน ซาพูวง ເພງກຸຫຼາບປາກຊ.. ผมเองก็เคยได้ยินแต่ชื้อเพลงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าปากซันคือปากของแม่น้ำซัน ที่ไหลมาลงแม่น้ำโขงที่ปากซัน แขวงบริคำไชย ประเทศลาว บริเวณตรงข้ามกับบึงกาฬ จนกระทั้งบึงกาฬได้เป็นจังหวัด ผมได้ไปหาข้อมูลเพิ่มเติมจึงมารู้ตอนหลังนี่เอง เพลงกุหลาบปากซันนั้นพูดถึงหญิงสาวปากซันที่สวยมาก เปรียบเหมือนกุหลาบสีทองที่โดนแสงแดดแล้วยิ่งเป็นทองสวยเข้าไปอีก เพลงนี้ใครร้องก็ดัง ส่วนผมเองรู้จักเพลงนี้ตอนที่คนด่านเกวียนนำมาร้อง สำหรับการมาเที่ยวปากซันของผมครั้งนี้ต่อเนื่องมาจากเที่ยวจังหวัดใหม่บึงกาฬ และอยากข้ามมาฝั่งลาวดูว่ามีอะไรที่น่าให้คนไทยข้ามมาเที่ยวบ้าง และจะลองมองๆดูว่ามีกุหลาบปากซันจริงไหม เพราะเวลาผ่านมา 50 ปี คงจะตายไปหมดแล้ว หรือเนื้อเพลงกุหลาบปากซันเป็นเพียงคำเปรียบเทียบ อย่างน้อยน่าจะเจอสาวปากซันหลงเหลือความสวยงามอย่างเพลงกล่าวถึงไว้บ้าง

Read More



น้ำตกเจ็ดสี

น้ำตกเจ็ดสี น้ำตกเจ็ดสี อ.เซกา จ.บึงกาฬ อีกหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่ต่อเนื่องจากภูทอก จากภูทอกตามทางหลวง 2013 มาทางใต้จะมีแยกทางซ้ายมือไปน้ำตกเจ็ดสี เป็นการเที่ยวแบบวงรอบจากภูทอกที่ต้องแยกทางขวา ตามด้วยน้ำตกเจ็ดสี แล้วสุดท้ายที่บึงโขงหลง น้ำตกเจ็ดสีต้องเดินไกลกว่าจะถึงด้านบนหลายกิโลเมตร ผมเองก็ไปถึงแค่ชั้นล่างครับ ชั้นน้ำตกที่สวยๆ ต้องขึ้นให้ถึงชั้นบน น้ำตกเจ็ดสีอยู่อุทยานแห่นชาติภูวัว ที่ได้ชื่อว่าน้ำตกเจ็ดสีเพราะว่าตอนน้ำตกสะท้อนแสงแดด กลายเป็นสีรุ้ง 7 สีครับ ม่วง คราม น้ำเงิน เขียว เหลือง แสดแดง Mr.Hotsia เที่ยวสะใจ อำเภอเซกา บึงกาฬครับ

Read More



จังหวัดบึงกาฬ

จังหวัดบึงกาฬจังหวัดที่แยกตัวออกมาจากจังหวัดหนองคาย ประกอบด้วยอำเภอปากคาด อำเภอโซ่พิสัย อำเภอพรเจริญ อำเภอเซกา อำเภอบึงโขงหลง อำเภอศรีวิไล และอำเภอบุ่งคล้า Hotsia.com เราอยากจะนำเสนอข้อมูลท่องเที่ยวจังหวัดนี้ให้เป็นที่รู้จักกันมากขึ้น จึงพาเที่ยวจังหวัดบึงกาฬ จังหวัดแห่งใหม่ติดแม่น้ำโขง ตรงข้ามกับปากซัน แขวงบริคำไชยประเทศลาว เมื่อเที่ยวจังหวัดบึงกาฬเสร็จจะพาไปเที่ยวปากซันกันต่อเลยครับ ในขณะที่แขวงเวียงจันทน์ของลาวเมื่อหลายปีก่อนนี้เป็นแขวงที่ยาวขนานกับจังหวัดหนองคาย ได้แยกออกไปเป็นอีกแขวงคือแขวงบริคำไชย ซึ่งปากซันที่อยู่ตรงข้ามบึงกาฬขึ้นอยู่กับแขวงใหม่บริคำไชยนี่เองครับ จังหวัดนี้ดูสงบเงียบบ้านเรือนยังดูเก่าๆ เป็นบ้านไม้เสียส่วนใหญ่ ตัวเมืองแคบๆ ขนานไปกับแม่น้ำโขง ท่านคงเคยได้ยินเพลงกุหลายปากซันกันมาบ้างใช่ไหมครับ ที่มีท่อนหนึ่งว่า “โอ้ กุหลาบสวรรค์ แห่งเมืองปากซันให้อ้ายใฝ่ฝัน หมายปองใจ อ้ายหวังอยากเคียงประคอง กุหลาบเป็นสีดั่งทอง เมื่อยามแสงส่องจากดวงสุรีย์” (ดูเพลงเต็มๆด้านล่างครับ) เพลงนี้เป็นเพลงที่หนุ่มปากซันชื่นชอบ เอาไว้จีบสาวปากซันช่วงงานแข่งเรือยาวแม่น้ำโขงเดือนกันยายนของทุกปี คนบึงกาฬและปากซันสมัยก่อนไปมาหาสู่โดยไม่ต้องมีหนังสือเดินทาง ก็เหมือนกับชายแดนจุดอื่นๆเช่นกัน เรื่องราวของหนุ่มไทยและสาวปากซันจึงมีความเป็นมาและมีเพลง “กุหลาบปากซัน” อันโด่งดัง การเดินทางสู่จังหวัดบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬยามค่ำคืนการเดินทางสู่จังหวัดบึงกาฬ ระหว่างทางผ่านวัดอาฮงสะดือแม่น้ำโขงการเดินทางมายังจังหวัดบึงกาฬนั้นไม่ยากดังนี้ 407 พัฒนา สาย 943 (กรุงเทพ-อุดร-หนองคาย-บึงกาฬ) / สาย 79 (กรุงเทพ-กุมภวาปี-บ้านดุง-บึงกาฬ) / แอร์อุดร สาย 943 (กรุงเทพ-อุดร-หนองคาย-บึงกาฬ) / สาย 79…

Read More



จุดผ่านแดนบึงกาฬ-ปากซัน

จุดผ่านแดนบึงกาฬ-ปากซัน จุดผ่านแดนไทยลาวที่จังหวัดบึงกาฬ (Crossing The Thai Border at Paksan & Beung Kan) ปากซันและบึงกาฬถูกคั้นด้วยแม่น้ำโขงที่กว้าง การข้ามจะใช้เรือของชาวบ้านที่มารับจ้างโดยเสียค่าบริการคนละ 60 บาท หากคนข้ามมีน้อย จะต้องรอจนเรือครบตามจำนวนถึงจะข้ามได้ หรือหากไม่ต้องการรอคนครบก็ต้องเสียเหมาขึ้นอยู่กับตกลงราคากัน(300) คนข้ามฝากไทยลาวจะมีมากช่วงตลาดนัดไทยลาววันอังคารและวันศุกร์ ด่านบึงกาฬอยู่ห่างจากตัวเมืองบึงกาฬประมาณ 3-5 กิโลเมตร จะต้องนั่งรถตุ๊กๆ 50 บาทจากในเมืองมายังด่านนี้ ที่ด่านมีห้องน้ำให้บริการฟรี เรือข้ามฝากปกติแล้วออกบ่อยๆไม่ต้องกลัวไม่มีเรือ แต่ไม่ควรมาช่วงพักเที่ยง 12.00 – 13.30 น. เพราะเป็นช่วงพักของฝั่งลาว เมื่อตรวจคนออกจากเมืองเสร็จรอเรือและข้ามไปปากซันได้เลย ใช้เวลาอยู่บนเรือ 10-20 นาที เมื่อไปถึงฝั่งลาวก็ผ่านการเรียกตรวจ passport รอบแรกตอนขึ้นจากเรือ รอบสอบตรงประทับตราในด่านตรวจคนเข้าเมืองปากซัน รอบที่สามตอนออกจากด่านจะมีเจ้าหน้าที่ตรวจ passport อีกรอบนึง เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยก็ยินดีต้อนรับสู่ปากซัน แขวงบริคำไชย ประเทศลาวครับ จากด่านจะมีรถตุ๊กบริการเข้าไปยังเมืองปากซัน รอคนหลายๆคนมาแล้วไปพร้อมๆกันจะไม่แพงครับ ส่วนผมเดิมชมวิวตั้งแต่ด่านไปจนถึงเมืองปากวันประมาณ 30 นาที

Read More



ข้าวเปียกบึงกาฬ

จังหวัดบึงกาฬจังหวัดเล็กๆ ร้านอาหารที่เข้าตาเวียนอยู่กลางเมืองไม่กี่ร้าน หากไปเที่ยวที่จังหวัดบึงกาฬแล้วคิดไม่ออกก็กินตามลายแทงที่ผมให้ได้เลยครับ ผมใช้วิธีถามชาวบึงกาฬดูว่าร้านไหนอร่อย และก็ชิมเสียเองเลยส่วนหนึ่ง ร้านแรกขอแนะนำร้านอาหารเช้าของชาวบึงกาฬ คนบึงกาฬนิยมกินข้าวเปียกยามเช้าต่อแถวซื้อกันเลยครับ ร้านนี้อยู่ตรงข้ามโรงแรมสมานมิตร เปิดแต่เช้าสายๆก็หมดแล้ว ข้าวเปียกนั้นจริงๆมีสองชนิดนะครับ อย่างแรกคือข้าวเปียกข้าวที่ผมพาไปกินที่เวียงจันทน์ (ดูข้าวเปียกข้าว) อีกอย่างหนึ่งข้าวเปียกเส้นแบบที่ร้านอาหารเช้าที่ผมพาชิมเนี่ยเหละครับ จังหวัดบึงกาฬอยู่ตรงข้ามปากซันลาว วัฒนธรรมการกินจึงคล้ายกัน เสน่ย์ของข้าวเปียกบึงกาฬและข้าวเปียกที่อื่นๆอยู่ที่ เส้นที่ใหม่สดเสมอ นุ่มหอม เมื่อนำไปทำข้าวเปียกปรุงรสตามชอบจะได้ข้าวเปียกที่อร่อย ข้าวเปียกจะใส่เลือดหมู ลูกชิ้น หมูสับ คล้ายๆก๋วยจั๊บ น้ำซุบกระดูกที่ใส่ในข้าวเปียกมีรสชาดโดดเด่น ใส่เส้นข้าวเปียกลงไปรสจะอร่อยไปอีกแบบนึง ร้านข้าวเปียกนี้เปิดมานาน คนในตัวเมืองจังหวัดบึงกาฬผมว่าทุกคนต้องเคยคนแน่ๆ หากมาบึงกาฬร้านนี้ข้ามไม่ได้เด็ดขาด ร้านอาหารเช้ายังไม่อีกร้านที่ผมไม่ได้ไปชิมคือร้าน “ไข่กระทะบึงกาฬ” ร้านนี้ขายเป็นชุดมีไข่กระทะ ขนมปังด้วย ขายชุดละ 50 บาท ผมเองไม่ค่อยชอบอาหารเช้าไม่ใช่แบบไทยๆ เลยไม่ได้ลองชิม แต่ดูจากคนที่เข้าไปทานร้านนี้ก็เชื่อได้ว่าอร่อยเช่นกัน เมื่อผ่านอาหารเช้าไปแล้วร้านต่อไปคือขอแนะนำคือร้าน “บ้านรักสุขภาพ” ร้านนี้อยู่ตรงข้ามเยื้องๆกับโรงแรมสำราญมิตร เป็นร้านเล็กบริหารจัดการโดยสองสาวบึงกาฬ ไม่แน่ใจว่ามีเชื้อสายสาวปากซันด้วยไหม ร้านนี้เน้นเครื่องดื่มสุขภาพ คนบึงกาฬกำลังนิยมกันเลยครับ ร้านพึ่งเปิดไม่นานแต่ได้รับความนิยมสูง มีอะไรดีแวะไปทักทายกันได้ เจ้าของกันเองมาก ผมก็ใช้ที่นี่เป็นแหล่งของมูล ททท. ท่องเที่ยวจังหวัดบึงกาฬ ถามไปหมดทุกอย่างที่อยากรู้เลยครับ สำหรับมื้อเที่ยงลองแวะไปกิน “ไก่ย่างวิเชียรบุรีสูตรจ่าพนม” จังหวัดบึงกาฬดูกันไหม ปกติไก่ย่างวิเชียรบุรีเนี่ย ผมก็ไม่เคยเห็นว่าสูตรไหนเสียที เคยไปกินที่วิเชียรบุรีก็มีแต่ร้านเกาแก่ไก่ย่างตาแป๊ะ 2…

Read More



ท่องเที่ยวจังหวัดบึงกาฬ

จริงๆแล้วจังหวัดบึงกาฬมีที่ท่องเที่ยวหลายแห่งเช่นภูทอก บึงโขงหลง แต่ละที่ก็อยู่ห่างๆกันไป หากไม่มีรถยนต์ส่วนตัวก็ไปยากนิดหน่อย ในวันนี้ผมจึงพาเที่ยวเปิดตัวจังหวัดบึงกาฬเสียก่อนว่าในตัวเมืองมีอะไรน่าท่องเที่ยวบ้าง แนะนำที่พัก ร้านอาหาร และกิจกิจสำหรับการท่องเที่ยวจังหวัดบึงกาฬครับ ตัวจังหวัดบึงกาฬนั้นมีโซนที่คนเยอะๆ อยู่เพียงถนนเส้นเดียวคือแถวๆหน้าไปรษณีย์ ตรงนั้นเป็นคิวรถสองแถววิ่งระหว่างบึงกาฬไปอำเภอใกล้เคียง มีร้านทอง ร้านขายของอุปกรณ์การเกษตร ส่วนถนนเส้นอื่นๆ ไม่ค่อยมีคนจอแจนัก เป็นถนนตรงๆ วางผังเมืองไม่งง ไม่หลงทางแน่หากไปเที่ยวกัน จริงๆแล้วสามารถเดินเที่ยวตัวจังหวัดใช่เวลาแค่ 30 นาทีก็พอ แต่อยากให้ work กว่านั้นก็จักรยานครับ ขี่เที่ยวแวะไปเรื่อยๆเลย ส่วนรถยนต์ไม่แนะนำมันใหญ่ไปดูไม่เข้าถึงชาวบ้าน ที่แนะนำสำหรับเที่ยวในเมืองคือขี่ไปตามบ้านชาวบ้าน แวะกินขนม อาหารอร่อยๆ คุยกับชาวบ้านไปเรื่อยๆ อีกโซนหนึ่งคือริมแม่น้ำโขง จะเป็นถนนเรียบริมแม่น้ำโขงยาวหลายร้อยเมตร จะขี่จักยานหรือจะเดินเล่นก็เหมาะ หรือจะซื้อของวันที่มีตลาดนัดลาวคือวันอังคารและวันศุกร์ก็ได้ (อ่านเรื่องตลาดนัด) แม่น้ำโขงบริเวณนี้กว้างกว่าช่วงเชียงของมาก แต่ก็ยังมองเห็นฝั่งปากซัน เห็นแม่น้ำซันที่ไหลลงแม่น้ำโขงจนเป็นที่มาของคำว่า “ปากซัน” ของฝั่งลาว ส่วนช่วงเย็นๆ ผมแนะนำริมแม่น้ำโขง จะมีร้านอาหารตั้งเรียงรายริมแม่น้ำโขง แต่ตั้งอยู่ฝั่งถนนด้านในไม่เหมือนฝั่งลาวที่จะตั้งริมแม่น้ำติดน้ำโขงเลย ร้านอาหารฝั่งไทยจะเป็นร้านแบบถาวรส่วนฝั่งลาวจะเป็นแผลลอยยกมาตั้งตอนเย็นๆ มีร้านถาวรแค่สองร้านเท่านั้น สำหรับมื้อเย็นนี้ผมเลือกที่จะกิน “เจนเนื้อย่างเกาหลี” เป็นบุฟเฟ่ต์หัวละ 99 บาท เนื้อย่างเกาหลีหรือเหมือนๆกับหมูกะทะ กุ้งกระทะเนี่ยเละครับ เมื่อ 20 ปีก่อนผมเคยไปอยู่ทางอีสาน เนื้อย่ เกาหลีดังมานานแล้ว เข้าใจว่าคนพึ่งไปนำมาจากทางอีสานและใช้ชื่อว่าหมูกระทะอะไรแบบนี้ …

Read More