รถจากเดียนเบียนฟูไปเซิลลา

มิสเตอร์ฮ๊อตเชียพักที่เดียนฟูสองวันในช่วงปลายปี 2555 ซึ่งเป็นช่วงหน้าหนาวของไทยแต่ที่เดียนเบียนฟูฝนตกผมจึงพักที่นี่สองคืน แล้วนั่งรถจากเดียนเบียนฟูไปจังหวัดเซิลลา (Son la) ระหว่างทางเป็นภูเขาสูงสลับซับซ้อน เหมือนเส้นทางไปปายของไทยครับ ที่นี่วิวข้างทางจะเห็นหมูบ้านชาวไทดำตลอดเส้นทาง เขาแต่ชุดไทดำเต็มยสเดินริมถนน และมีการทำนาข้าวในที่ราบที่เห็นเป็นช่วงๆ ผมชอบบรรยากาศของเส้นทางไทดำนี้มาก แค่ชมวิวก็คุ้มค่าแล้ว ได้เห็นวิถีชิต ท้องนา ภูเขา ควาย เมืองเซิลลาห่างจากเดียนเบียนฟูประมาณ 150 กิโลเมตร ผมมาถึงที่ตัวเมืองเซิลลาที่เป้นเมืองหลวงของจังหวัดเซิลลาช่วงเย็น รถออกจากเดียนเบียนฟูเที่ยง ตัวสถานีขนส่งห่างจากโซนที่พัก 7 กิโลเมตร อย่าคิดหมายเดินไปมันไกลครับ นั่งแทคซี่ไปไม่แพง และไม่มีแนวโน้มโก่งราคา เมืองนี้ไกลนักท่องเที่ยวผู้คนธรรมชาติกันเองน่าเที่ยวมาก ผมแนะนำเดินมาให้พ้นจากขนส่ง ออกจากขนส่งเลี้ยวขวา เดินมาเล่นๆสักเดี๋ยวแล้วเรียกแท๊กซี่เข้าเมือง ที่พักจะอยู่แถวตลาดเซิลลา (เจอะเซิลลา) หากเป็นในหนังสือไกด์บุ๊กโลนลี่พลาเน็ตหลายที่ปิดไปแล้วไปพักที่ผมพักก็ได้ครับ ผมพักที่ Nha Gghi alibara mr.hotsia มกราคม 2556

Read More



เมืองหลวงชาวไทยดำ เดียนเบียนฟู

เคยแต่ได้ยินมาว่าที่เมืองเดียนเบียนฟูมีชาวไทยได ที่พูดไทยได้คุยกันเข้าใจอยู่ แม่ผมไม่ได้มีโอกาศที่จะได้คุยเป็นเรื่องเป็นราวสักครั้งหนึ่ง มาเที่ยวเดียนเบียนฟูครั้งนี้ผมเดินเล่นตลาดซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนไทยดำ ก็ได้คุยกับแม่ค้าที่ขายของซึ่งเป็นคนไทยดำ ที่เดียนเบียนฟูเขาเรียกว่า “ไตลำ” แล้วก็มาได้ตัดผมที่ร้านได้รู้จักคนไทยดำอีกกลุ่มใหญ่เลยครับ เลยคุยกันใหญ่สนุกสนาน ชาวไทยดำที่เมืองเดียนฟูอยู่กันที่นี่มานานแล้วตั้งแต่สมัยไหนผมไม่ได้ค้นคว้า แต่ค้นไปเจอมาว่าคนไทยดำก็คือลาวโซ่งที่คนไทยรู้จัก เรณุนครก็เป็นที่อยู่ของขาวไทยดำ มีเหล้าอุเรณูที่ผมเคยไปชิมมาแล้ว ชาวไทยดำมีเอกลักษณ์คือเกล้าผมทรงสูง แล้วม้วนเก็บอย่างสวยงาม ที่เดียนเบียนฟูที่เห็นผ่านไปมาหากเห็นเกล้าผมแบบนี้เข้าไปคุยได้เลยครับ ชาวไทยดำที่เดียนเบียนฟูดูสนุกสนานและเป็นมิตรมากๆ พอรู้ว่าเป็นคนไทยพูดไทยเหมือนกันเขาก็ชอบที่จะคุยกับเรา ชวนเราไปกินข้าวที่บ้าน ไปเที่ยวด้วยกันครับ เสียดายที่วันรุ่งขึ้นผมต้องเดินทางไปซาปาแต่เช้า ไม่งั้นผมได้ไปนอนพักที่บ้านของขาวไทยดำที่เดียนฟูสักหนึ่งคืนแน่นอน ผมมีข้อมูลเพิ่มเติมจาก wiki ให้นิดหน่อยครับ ไตดำ หรือ ลาวโซ่ง เป็นกลุ่มชาวไทกลุ่มหนึ่ง ที่มีถิ่นฐานดั้งเดิมอยู่ในเขตสิบสองจุไทเดิม หรือบริเวณลุ่มแม่น้ำดำ และแม่น้ำแดงในเวียดนามเหนือ ซึ่งเป็นถิ่นที่อยู่ดั้งเดิมของ ชาวไตดำ และ ชาวไตขาว ในสมัยที่ฝรั่งเศสเข้ามาปกครองเวียดนาม และลาว พวกเขาได้เรียกชนเผ่าที่อยู่บริเวณลุ่มแม่น้ำดำว่า ไตดำ ที่เรียกว่าไตดำ ไม่ใช่ว่าพวกเขาอาศัยอยู่ในบริเวณลุ่มน้ำดำ แต่เพราะว่ากลุ่มชนเผ่าไทดังกล่าว นิยมสวมเสื้อผ้าสีดำอันเป็นเอกลักษณ์ ซึ่งย้อมด้วยต้นห้อมหรือต้นคราม การที่เรียกว่า”ลาวโซ่ง” จริงๆแล้วชนชาติพันธุ์ไม่ได้เป็นลาว เหตุที่เรียกเช่นนี้เป็นเพราะว่ามีการอพยพผ่านลาว การเรียกว่า “ชาวโซ่ง” หรือ “ชาวไททรงดำ” จะถูกต้องกว่า เหมือนที่มีการเรียกคนกลุ่มนี้ในจังหวัดเพชรบุรีว่า “โซ่ง” หรือ “ไทยทรงดำ” ในประเทศไทยนอกจากภาคอีสาน และภาคเหนือ…

Read More



รถประจำทางจากเดียนเบียนฟูไปลายเจิว

อาหารการกินของชาวลายเจิว มื้อเช้าผมเดินเล่นไปเจอเขาขายข้าวเหนียวหน้าหมูหยอง(Xoi – Xôi) เป็นข้าวเหนียวนึ่งร้อนๆ โรยหมูหยองลงไป เดินไปอีกร้านเจอ Banh cuon cha nong เป็นหมูย่างกินกับข้าวเกรียบปากหม้อเวียดนาม มื้อเช้าผมจัดไปสองอย่าง มื้อเที่ยงเดินลงมากินข้าวผัดร้านหน้าโรงแรม ข้าวผัดใส่เนยอร่อยดี ส่วนมื้อเย็นจัดเต็มด้วยร้านริมถนน ทำอาหารปรุงใหม่ ทั้งผัดเต้าหู้ ไก่ต้ม คนที่นี่นิยมกินอาหารทำใหม่ร้อนๆ Xôi หรือ Xoi คือข้าวเหนียวไปนึ่ง มีสีสันต่างๆ ไม่ใช่สีขาวอย่างเดียว มูนใส่เหลือการเติมแต่งสีเขาใช้ ใบสับปะรด , ผัก ที่มีเฉพาะรู้จักกันในกลุ่มชาติพันธุ์ (Tay) , ชาติพันธุ์ไทย , Muong ส่วนผสมอื่น ๆ เช่นถั่วเขียวผสมถั่วสีดำ, ถั่ว, เนื้อปลา, ข้าวโพด, มะม่วง, ทุเรียน ฯลฯ ใส่อะไรกินได้อร่อยหลายอย่าง เช่น เบคอน , ไข่ , เนื้อหมูติดมัน ข้าวเหนียวแบบนี้เป็นเป็นอาหารที่เป็นที่นิยมในหลายประเทศในเอเชีย ในประเทศลาวและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย , รวมทั้งในเวียดนามเหนือ ชาวไทยและชาวลาวมักจะใช้ไปกับผลไม้บางอย่างเช่นข้าวเหนียวมะม่วง, ข้าวเหนียวทุเรียนกล้วย บางคนชนกลุ่มน้อยในประเทศเวียดนามเช่นไตย…

Read More